PROMIENIOWANIE RADIOAKTYWNE I JEGO BIOLOGICZNE SKUTKI

Przyszłość ludzkości jest obecna w organizmach żyjących obecnie ludzi, roślin i zwierząt – w całej biosferze brzemiennej w zarodki.

Ten żyjący biosystem, którego tak często niedoceniamy, osiągnął powoli stosunkowo trwałą dynamiczną równowagę, z przewidywalnymi współdziałaniami roślin ze zwierzętami, drobnoustrojów z większymi organizmami, zanieczyszczenia środowiska ze zdrowiem człowieka. Zmiany w środowisku naturalnym zakłócają tę równowagę w dwojaki sposób:
a) zmieniają misternie rozwinięty materiał zarodowy, uszkadzając go na chybił trafił,
b) przemieniają środowisko, tj. pokarm, klimat, otoczenie, do którego zarodki i organizmy są przystosowane, stwarzając trudne, jeśli nie niemożliwe, warunki dla przyszłych pokoleń.

Choć nie brak w przyrodzie przykładów niedostosowania się i wyginięcia gatunku, skupiam się na zalążku ludzkim – nasieniu i jaju – oraz na wpływie na niego i na środowisko człowieka zależnie od wzrastającego poziomu promieniowania jonizującego w otoczeniu. Wzrost zastosowań materiałów promieniotwórczych, który wynika bezpośrednio z bieżącej polityki wojskowej i energetycznej w krajach rozwiniętych, jest okazją do oceny priorytetów nadanych w tych państwach zdrowiu i pomyślności poszczególnych obywateli oraz do oceny zrozumienia przez rząd konfliktu: przeżycie narodu a jednostki.

Pierwszą oznaką zasadniczych priorytetów narodowych jest precyzja (lub jej brak), z jaką przewiduje się skutki dla zdrowia oraz sumienność, z jaką przeprowadza się kontrole i sprawdza przewidywania względem rzeczywistości. Wnioski z kontroli powinny być relacjonowane osobie lub osobom potencjalnie poszkodowanym. Z osobami tymi powinny być konsultowane przygotowywania zmian polityki w celu zapobiegania nieprzewidzianym problemom. W takim idealnym systemie instynkt samozachowawczy i własne dobro tych osób dostarczyłyby rządowi rzeczywistą informację odnośnie akceptowania polityki państwa. Łączne doświadczenia rządzących i rządzonych stworzyłyby zgodę na temat kierunków przyszłych działań.

PRAWDOPODOBNE SKUTKI NAPROMIENIOWANIA

Dawka w remach (całe ciało)	Skutki natychmiastowe	Skutki opóźnione
Ponad 1000	Natychmiastowa śmierć, „upieczony mózg”.	–
600-1000	Słabość, mdłości, wymioty i rozwolnienie, po czym pozorna poprawa. Po kilku dniach – gorączka, rozwolnienie, krwawienie z jelit, krwotok z krtani, tchawicy, oskrzeli lub płuc, wymioty krwią i krew w moczu.	Śmierć w ciągu ok. 10 dni. Sekcje zwłok wykazują zniszczenia tkanek krwiotwórczych (w tym szpiku kostnego, węzłów chłonnych i śledziony), napęcznienie i degeneracja komórek nabłonka w jelitach, narządach rozrodczych i gruczołach wydzielania wewnętrznego.
250-600	Mdłości, wymioty i rozwolnienie, utrata włosów, osłabienie, złe samopoczucie, wymioty krwią, krew w kale lub moczu, krwawienie z nosa, krwawienie z dziąseł i genitalii, krwawienie podskórne, gorączka, zapalenie gardła i żołądka oraz anomalne miesiączkowanie. Wyraźne zniszczenie szpiku kostnego, węzłów chłonnych i śledziony powoduje zmniejszenie ilości ciałek krwi, szczególnie granulocytów i trombocytów.	Zanik gruczołów wydzielania wewnętrznego wskutek promieniowania, włącznie z przysadkowym, tarczycowym i nadnerczowym. 3 – 5 tygodni po napromieniowaniu, na skutek m.in. niedoboru leukocytów, do 50 % wzrasta śmiertelność. Przeżywający dostają bliznowców, zaburzeń wzroku, nienormalności krwi (dyscrasis), złośliwych nowotworów i zaburzeń psychiczno-neurologicznych.
150-250	Mdłości i wymioty 1. dnia. Rozwolnienie i możliwe oparzenia skóry. Potem pozorna poprawa w ciągu 2 tygodni. Poronienia, śmierć zarodka lub płodu.	Objawy złego samopoczucia (j.w.). Osoby o złym zdrowiu przed napromieniowaniem lub te z poważnym uprzednim zapaleniem mogą nie przeżyć. Zdrowi dorośli powracają do stanu normalnego po ok. 3 miesiącach, ale mogą mieć trwale uszkodzone zdrowie, dostać raka lub niezłośliwych nowotworów i żyć krócej. Skutki genetyczne i uszkodzenia zarodka lub płodu.
50-150	Ostra choroba popromienna i oparzenia, ale lżejsze niż przy większej dawce. Poronienia, narodziny martwych płodów.	Mniej ostre uszkodzenia tkanki. Zmniejszenie ilości limfocytów i neutrofilów tymczasowo pozostawia osobnika bardzo podatnym na zakażenie. Możliwe uszkodzenia genetyczne w potomstwie, łagodne lub złośliwe nowotwory, przedwczesne starzenie się, skrócone życie. Skutki genetyczne i uszkodzenia zarodka lub płodu.
10-50	Większość osób doznaje niewielkich lub żadnych bezpośrednich skutków. Czułe osoby mogą dostać choroby popromiennej.	Skutki przejściowe w limfocytach i neutrofilach. Przedwczesne starzenie się, skutki genetyczne i niewielkie ryzyko wystąpienia nowotworów.
0-10	–	Przedwczesne starzenie się, łagodne mutacje w potomstwie, niewielkie ryzyko wystąpienia nowotworów. Skutki genetyczne, uszkodzenia zarodka lub płodu.

dr Rosalie Bertell
(C) tłum. Piotr Bein

ŹRÓDŁO:
Rosalie Bertell, wstęp do cz. I i zestawienie w książce pt. No Immediate Danger, Prognosis for a Radioactive Earth, The Book Publishing Company, Summertown, Tennessee 38483, ISBN 0-913990-25-2, http://www.ratical.org/radiation/NRBE/NRadBioEffects.html