Zielone Brygady nr 13 (115), 1-15 lipca 1998


PROJEKT "CHROŃMY DRAPIEŻNIKI"

Stowarzyszenie dla Natury "WILK" za główny cel swojej działalności stawia sobie ochronę drapieżników. Za szczególnie ważne uznajemy nie tyle uzyskanie zapisu prawnego chroniącego ten czy inny gatunek, ale zmianę negatywnego nastawienia społeczeństwa do tej grupy zwierząt. Bez zmiany stosunku społeczeństwa do żyjących w jej sąsiedztwie drapieżników, nawet najbardziej rygorystyczne rozporządzenie ochronne staje się jedynie pustym i powszechnie nie respektowanym zapisem prawa.

W Polsce spotkać można kilkanaście dziko żyjących gatunków zwierząt z rzędu ssaków drapieżnych (Carnivora). Kilka z nich, jak np.: szop pracz, norka amerykańska czy też jenot, to gatunki obce dla naszej fauny. 7 gatunków, ze względu na zagrożenia dla przetrwania ich populacji, umieszczo w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt. Przy czym, żbika zalicza się do gatunków ginących, a norkę europejską do prawdopodobnie wymarłych na obszarze naszego kraju. 9 rodzimych drapieżników podlega całkowitej ochronie gatunkowej. Na liście zwierząt łownych znajduje się obecnie: borsuk, tchórz, lis, kuna domowa i kuna leśna oraz gatunki obce (jenot i norka amerykańska). Co roku myśliwi zabijają ok. 1000 kun, 300 tchórzy i 30 tys. lisów. Szacujemy, że liczba zabijanych drapieżników jest wielokrotnie wyższa, ze względu na kłusownictwo, w tym zabijanie mniejszych gatunków - szczególnie łasicowatych - w obrębie zabudowań, szczególnie na obszarach wiejskich.

Przyczyn pozostawania na liście zwierząt łownych 5 gatunków drapieżników oraz częstego nielegalnego ich zabijania, należy upatrywać w negatywnym odbiorze tej grupy zwierząt przez większą część społeczeństwa. Znamienne jest przy tym przypisywanie drapieżnikom ogromnej szkodliwości dla gospodarki człowieka i całkowite niezrozumienie ważnej roli, jaką spełniają w przyrodzie.

CELE PROJEKTU

Za główne cele projektu należy uznać:

  1. Zmianę negatywnego nastawienia społeczeństwa do gatunków drapieżnych. Szczególnie ważne będzie w tym przypadku dotarcie do dzieci i młodzieży oraz społeczności wiejskich.
  2. Doprowadzenie do objęcia ochroną gatunkową drapieżników pozostających na liście zwierząt łownych.
  3. Ochrona siedlisk drapieżników.

DZIAŁANIA I METODY

Wstępnie projekt obejmie swoim zasięgiem Polskę południową. Najbardziej intensywne działania prowadzone będą na obszarze obecnego woj. bielskiego. Członkowie Stowarzyszenia dla Natury "WILK" prowadzić będą działania edukacyjne także na terenach Polski północno-wschodniej i południowo-wschodniej, w oparciu o materiały dostarczone przez koordynatora.

Projekt przewiduje następujące formy działań: prelekcje, wykłady i warsztaty dla dzieci oraz młodzieży (szczególnie dla szkół rolniczych lub o podobnych profilach nauczania), współpracę z Ośrodkiem Doradztwa Rolniczego w Bielsku-Białej i podległymi mu ośrodkami rejonowymi oraz gminnymi wydziałami rolnictwa i ochrony środowiska; szereg publikacji o charakterze edukacyjnym (ulotki, broszury), różnorodne formy nacisku na władze w celu objęcia ochroną drapieżników łownych oraz szczególnie cennych ekosystemów będących ostojami tej grupy zwierząt. Idea projektu będzie promowana poprzez media.

Zapraszamy wszystkich chętnych do współpracy przy realizacji projektu "Chrońmy drapieżniki".

Projekt realizowany będzie ze środków własnych Stowarzyszenia dla Natury "WILK" oraz dotacji przyznanej przez Regionalne Centrum Ekologiczne na Europę Środkową i Wschodnią.

Robert W. Mysłajek - koordynator projektu
Stowarzyszenie dla Natury "WILK"
* Górska 69, 43-376 Godziszka
) 0-33/17-60-90 : sabina@wolf.most.org.pl

STRAŻ GRANICZNA W OCHRONIE ŚRODOWISKA

Zadania Straży Granicznej określa ustawa z dn. 12.10.90 o Straży Granicznej (Dz.U. z 1990 r., Nr 78, poz. 462, z późniejszymi zmianami). Jest to uzbrojona formacja, której podstawowym zadaniem jest ochrona granicy państwowej. Straż prowadzi również nadzór nad eksploatacją polskich obszarów morskich oraz nad przestrzeganiem przez statki przepisów obowiązujących na tych obszarach, zapobiega transportowaniu bez zezwolenia wymaganego w myśl odrębnych przepisów przez granice państwową odpadów, szkodliwych substancji chemicznych oraz materiałów jądrowych i promieniotwórczych, a także zanieczyszczaniu wód granicznych.

Na mocy rozporządzenia ministra spraw wewnętrznych z dn. 15.9.92 (Dz.U. z 1992 r, Nr 71, poz. 358) funkcjonariusze Straży Granicznej mają prawo do nakładania grzywien w drodze mandatu karnego w przypadku, m.in.: powodowania hałasu, usuwania ogłoszeń organizacji społecznych w miejscach publicznych, wylewania nieczystości, braku środków ostrożności przy trzymaniu zwierząt, drażnieniu zwierząt, płoszeniu zwierząt, niszczeniu roślinności ochronnej wód morskich i śródlądowych, braku ochrony przeciwpożarowej w lesie, zanieczyszczenia dróg publicznych, wypasania zwierząt gospodarskich w pasie drogowym, szczucia człowieka psem, niszczenia kosodrzewiny, zdobywania żywicy lub soku brzozowego, zbierania mchu lub ściółki, naruszania zakazów lub nakazów mających na celu ochronę walorów wypoczynkowych i krajobrazowych określonych terenów, stosowania środków chemicznych, wykonywania robót ziemnych, korzystania ze sprzętu zmechanizowanego albo urządzeń technicznych powodujących uszkodzenia drzew.

Kontakt:

Marek Bieńkowski
Komendant Główny Straży Granicznej
* Niepodległości 100, 02-514 Warszawa
) 0-22/845-40-71 2 0-22/844-62-87
: adminsg@sg.gov.pl www.sg.gov.pl

: Piotr Szkudlarek
szkud@wp-pwn.com.pl


Zielone Brygady nr 13 (115), 1-15 lipca 1998