Strona główna   Spis treści 

ZB nr 15(141)/99, 16-31.10.99
ZAGRANICA

SKUTKI ZDROWOTNE PO ZIMNEJ WOJNIE

Zimna wojna się skończyła, część związanych z nią produkcji też. A jakie są dalsze losy ludzi pracujących przy wytwarzaniu niebezpiecznych materiałów dla celów zimnej wojny? Ci, którzy oficjalnie zostali czymś zarażeni lub potencjalnie narażeni na ryzyko, zapewne nie są teraz szczęśliwi (jeśli jeszcze żyją), ale dostają jakieś tam rekompensaty (z naszych podatków oczywiście). Wiele lat po końcu zimnej wojny wyszło na jaw, że nie wszyscy ludzie pracujący przy niebezpiecznych produkcjach służących zimnej wojnie, byli ostrzeżeni o niebezpieczeństwie.

Otóż w federalnym zakładzie "produkcji" uranu Gaseous Diffusion Plant, pracownicy często zmiatali zielony pył ze stołów np. w stołówce. Nikt im nie powiedział, że ów zielony pył to niebezpieczna substancja radioaktywna. Jeden z byłych federalnych pracowników, Philip Foley, oficjalnie zeznał, że pracodawcy zapewniali jego i kolegów o nieistnieniu żadnego zagrożenia dla zdrowia. Cała sprawa trafiła obecnie do specjalnej komisji Kongresu. Z archiwów paru innych zakładów udoskonalających uran wyciągnięto materiały dokumentujące wiedzę o zagrożeniu i nie informowaniu pracowników. Okazało się, że nikt nie poinformował pracowników, iż uran było połączony z plutonem. U wielu pracowników powstały rozmaite odmiany raka i są przypuszczenia, że to z powodu miejsca pracy. Przypuszczenia te (potwierdzone nawet przez rządowego lekarza) były dementowane. W takim miejscu jak Gaseous Diffusion Plant, przetwarza się uran celem przystosowania go jako paliwa w nuklearnych reaktorach. Tego typu zakłady są własnością rządowej agencji Departament of Energy (ten sam, który nie dawno przeprowadził kilka testów nuklearnych podobnych do tych z zimnej wojny). Zdaniem Foleya zielony pył jaki musiał on zmiatać ze stołów, to sześciofluorek uranu (UF6), czyli radioaktywny efekt procesu wzbogacania. Pracodawcy nazywali ten pył zieloną solą. Podczas jednego z dni pracy w federalnym zakładzie wiadomej branży, Chris Naas został chwilowo zwolniony z powodu tego, że miał gorączkę. Naas podaje przykłady innych osób, które także doświadczyły gorączki przy lub zaraz po pracy. Niektórzy, nie wiedząc o zagrożeniu, powracali do pracy. Nikt oficjalnie nie powiedział im, że drastyczne podwyższenie temperatury ciała to przyczyna radioaktywnego promieniowania w zakładzie. Chris - jak wielu innych ex pracowników, mający raka - stawia otwarte pytanie: "czy ja kiedykolwiek znowu będę w stanie normalnie żyć i co będę w stanie wtedy robić?" Myślę, że znam odpowiedź na pierwszą część pytania.

Przemysław Sobański


początek strony

NIEMIECKIE FIRMY KORZYSTAJĄCE
W CZASIE II WOJNY ŚWIATOWEJ Z PRACY NIEWOLNICZEJ

Niedawno głośno było o wypłatach odszkodowań dla przymusowych pracowników z czasów II wojny światowej. Poszkodowani Ci, domagają się zadośćuczynienia w formie pieniężnej za swoją niewolniczą pracę. Jednocześnie powstał problem, ponieważ nie było wiadomo jak rozwiązać tę delikatną sprawę. Niektórzy z poszkodowanych próbowali prywatnie, na drodze sądowej, dochodzić swoich należności. Jednak takie postępowanie doprowadziło by do bankructwa wielu firm.

Powstał fundusz mający na celu wypłatę odszkodowań przymusowym pracownikom. W jego skład wchodzą firmy, które wykorzystywały pracę niewolniczą. Poniżej przedstawiam listę koncernów niemieckich, wykorzystujących w swojej działalności przymusowych robotników oraz jeńców obozów hitlerowskich.

  1. Agfa AG
  2. Asea Brown Boveri AG
  3. Babcock
  4. Bahlsen KG
  5. BASF AG
  6. Bayer AG
  7. Beiersdorf AG
  8. Bentler AG (Bentler Automobiltechnik Eisenach GmbH)
  9. Bischof und Klein GmbH & Co.
  10. Blohm + Voss GmbH
  11. BMW Rolls Royce GmbH
  12. Braunschweigische Kohlen- Bergwerke AG
  13. Buderus AG
  14. Continental AG
  15. Daimler - Benz AG
  16. Degussa AG
  17. Deutsche Babcock
  18. Deutsche Bahn AG
  19. Deutsche Lufthansa AG
  20. Deutsche Post AG
  21. Deutsche Shell AG
  22. DHS - Dillinger Hutte Saarstahl AG
  23. Didier-Werke AG
  24. Dyckerhoff & Widmann AG
  25. Dynamit Nobel AG
  26. FAG Kugelfischer Georg Schufer AG
  27. Ford Werke AG
  28. Friedr. Krupp AG Hoesch-Krupp
  29. G. M. PFAFF AG
  30. Gerresheimer Glas-AG
  31. Grosskraftwerk Mannheim AG
  32. Gummiwerke Filda GmbH
  33. Hamburger Gaswerke GmbH
  34. Hamburger Wasserwerke GmbH
  35. Harpen AG
  36. Henkel KgaA
  37. Haraeus Holding GmbH
  38. Herberts GmbH
  39. Hochtief AG
  40. Hoechest AG
  41. Hoesch Bandstahl AG
  42. Howaldtswerke - Deutsche - Werft AG
  43. Hols AG
  44. Isar - Amperwerke AG
  45. Jagenberg AG
  46. John Vaillant GmbH & Co.
  47. Kali - Chemie AG
  48. Klockner - Werke AG
  49. Knoll AG
  50. Lemmerz Holding GmbH
  51. Lufthansa
  52. MAN AG
  53. Mannesmann AG
  54. Merck KgaA
  55. Miele & Cie GmbH & Co.
  56. Otto Fuchs Metallwerke
  57. Philipp Holzmann AG
  58. PREUSSAG AG
  59. Raab Karcher AG
  60. Reemtsma Cigarettenfabriken GmbH
  61. Rheinmetall AG
  62. Bosch AG
  63. Ruhrgas AG
  64. RWE AG
  65. RWK Kalk AG
  66. Schmalbach - Lubeca AG
  67. Siegwerk Druckfarben GmbH & Co. KG
  68. Siemens AG
  69. SKW Trostberg AG
  70. Solvay Deutschland GmbH
  71. Stadtwerke Dusseldorf AG
  72. Stinnes AG
  73. Thyssen AG
  74. Volkswagen AG
  75. Vorwerk & Co.
  76. Westfalia Separator AG
  77. Wieland - Werke AG
  78. Wintershall AG

Niestety niektóre z tych firm nadal bogacą się poprzez wykorzystywanie niewolniczej pracy i wspieranie totalitarnych reżimów*). Dodatkowo jeszcze niektóre z nich zarabiają na inwestycjach niszczących środowisko naturalne. Wybór co do kupowania produktów tych firm należy do każdego z nas.

Michał Walkowiak



*) Przemysław Sobański "Birma, Siemens, Oświęcim" [w:] ZB nr 12(138)/99 s. 30.



ZB nr 15(141)/99, 16-31.10.99

Początek strony