URLOP U EKOROLNIKÓW, 10 LAT ECEAT-POLSKA

ECEAT-Polska (Europejskie Centrum Rolnictwa Ekologicznego i Turystyki w Polsce) jest stowarzyszeniem, które zainicjowało ideę turystyki w gospodarstwach ekologicznych. Głównym celem i zadaniem organizacji jest przede wszystkim promocja rolnictwa ekologicznego poprzez turystykę w gospodarstwach ekologicznych, a także edukacja w zakresie proekologicznych działań w środowisku wiejskim, głównie wśród dzieci i młodzieży. ECEAT-Polska zostało założone w 1993 r. Wśród krajów współpracujących w ramach ECEAT znajdują się także: Węgry, Niemcy, Czechy, Słowacja, Łotwa, Belgia, Bułgaria, Finlandia, Szwecja, Francja, Grecja, Portugalia, Rumunia, Hiszpania, Słowenia.

Ekoturystyka na obszarach wiejskich utożsamiana jest z wypoczynkiem w atestowanych, ekologicznych gospodarstwach rolnych. Zainteresowanie tą formą wypoczynku wynika z faktu pozytywnego wpływu środowiska wiejskiego na nasze zdrowie, zarówno fizyczne jak i psychiczne oraz rosnącej popularności żywności ekologicznej. Prekursorem rozwoju ekoturystyki w Polsce jest ECEAT-Poland: Europejskie Centrum Rolnictwa Ekologicznego i Turystyki w Polsce. Działalność stowarzyszenia polega przede wszystkim na propagowaniu rolnictwa ekologicznego poprzez promowanie turystyki w ekogospodarstwach, a także edukacji, ochrony środowiska naturalnego oraz tradycji i kultury polskiej wsi.

Początkowo w projekcie EAT - EkoAgroTurystyka zapoczątkowanym przez ECEAT w 1993 r., później przemianowanym na Turystykę Ekologiczną w Gospodarstwach Ekologicznych, uczestniczyło 16 gospodarstw. W r. 2003 jest ich ponad 80. Z tej początkowej grupy do dziś z ECEAT-em współpracują gospodarstwa w Bukówce oraz w Popowicach. Początkowo siedziba stowarzyszenia mieściła się w Głębocku, w Karkonoszach. W r. 1998 została przeniesiona do Stryszowa, a po 5 latach wróciła w Sudety, do Bukówki.

Dlaczego powstał ECEAT? Warte przytoczenia są słowa Petera Bisschopa, jednego z twórców sieci ECEAT: doceńcie to co macie i sprzedajcie codzienność życia na wsi... Gdy następnym razem przyjadę do Polski, nie chciałbym kupić hot-doga, hamburgera, ale coś swojskiego: czarny wiejski chleb, biały ser, oscypki. Dla nas wypoczynek na wsi to jak powrót do dzieciństwa, najnowocześniejszy sposób życia w harmonii z naturą, który jest najtrudniej osiągalne, najdroższy, tylko dla elity

Właśnie dlatego powstała idea połączenia rolnictwa ekologicznego i turystyki. Ponieważ od początku ECEAT stał się organizacją międzynarodową, dużą grupę turystów odwiedzających gospodarstwa, stanowią obcokrajowcy: Holendrzy, Anglicy, Belgowie dla których pobyt w Polsce to powrót do już niemal zapomnianych obrazów z dzieciństwa - ukwieconych łąk, lasów i pól ożywianych radosnym śpiewem ptaków.

Ekoturystyka w gospodarstwach rolnych, staje się coraz bardziej popularną formą wypoczynku. Świadczy o tym wzrastająca wciąż liczba gości wypoczywających w ekogospodarstwach. Warte przytoczenia są opinie gości, którzy już korzystali z takiej formy spędzania wolnego czasu.

Jesteśmy tu po raz kolejny, spotkaliśmy to, czego oczekiwaliśmy: ciszę, spokój, piękno przyrody, przemiłych gospodarzy i doskonałą kuchnię.

Jest to śliczne miejsce, z pięknym otoczeniem i ... jest tu tak cicho! Spotkaliśmy się z prawdziwą polską gościnnością.

...Wydawało nam się, że mieszkamy w cichym i czystym miejscu, ale tak naprawdę, co jest ciszą, nieskażoną przyrodą i prawdziwym kontaktem z naturą, przekonaliśmy się dopiero tutaj. Trzeba mieć sporo szczęścia, żeby znaleźć sobie na wakacje drugi dom i to jaki! Nam się to udało.

W ciągu 10 lat istnienia ECEAT-Poland realizował wiele projektów; wśród nich wymienić można następujące:

• Wspólna Kampania na rzecz Rolnictwa Ekologicznego;
• Edukacja ekologiczna w ekogospodarstwie - nowe formy współpracy wieś-miasto;
• Ekoturystyka w gospodarstwach szansą rozwoju dla gminy;
• Ekoturystyka zorganizowana - trasy piesze, rowerowe i konne w Karkonoszach i Karpatach;
• Warsztaty artystyczne w ekogospodarstwach (gra na bębnach, malowanie, ceramika i rzeźba);
• Rozwój Ekologicznej Świadomości - współpraca;
• Promocja ekoturystyki w Bilateralnym Rezerwacie Biosfery Karkonosze/Krkonose - współpraca;
• Wzmocnienie sytuacji społeczno-ekonomicznej kobiet prowadzących lub współprowadzących gospodarstwa - projekt demonstracyjny w rejonie Stryszowa;
• Gospodarstwa ECEAT a ochrona przyrody;
• Ekoedukacja szansą rozwoju lokalnego.

ECEAT-Poland został uhonorowany wieloma nagrodami. Do najważniejszych zaliczyć trzeba nagrodę "Turystyka jutra" - "Tourism for Tomorrow", przyznawaną od 1998 r. w 6 dziedzinach dla turystyki odpowiedzialnej za środowisko, uznawanej za najbardziej prestiżową w tej kategorii. ECEAT-Poland został wybrany z pośród 150 organizacji z 48 krajów. Uznano, że projekt "Ekoturystyka w gospodarstwach ekologicznych" realizowany przez ECEAT-Poland jest projektem wzorcowym, łączącym 3 kluczowe dziedziny: ekologię, turystykę i rolnictwo.

Eko-rolnicy zrzeszeni w ECEAT-Poland zapraszają do swoich gospodarstw, wszystkich szukających miejsc cichych, oddalonych od wielkomiejskiego zgiełku i hałasu, w których oferowana żywność i rodzinna, serdeczna atmosfera gwarantuje udany wypoczynek!

Zachęcamy do kontaktu także organizacje zainteresowane współpracą z ECEAT-Poland.

ECEAT-Poland Bukówka 71 58-420 Lubawka tel./fax 0-75/74 11 395 info@poland.eceat.org www.poland.eceat.org

Członkowie i obecny Zarząd ECEAT - Poland bardzo dziękują Pani Jadwidze Łopacie, inicjatorce idei turystyki w ekogospodarstwach, za jej niemal dziesięcioletnie kierowanie pracą stowarzyszenia, a także dotychczasowe działania związane z ochroną wartości kulturowych i przyrodniczych polskiej wsi.

Barbara Jochymek
Sebastian Wieczorek
Michał Jochymek

PRACOWNIA LITERACKA ARKADEGO FIEDLERA

W Puszczykowie znajduje się muzeum Pracownia Literacka Arkadego Fiedlera. Jest to jedno z niewielu muzeów, które rozwija się i ciągle przejawia nowe inicjatywy. Powstało ono w 1974 r., tak więc w tym roku mija 30 lat istnienia placówki. Znajduje się w nim wiele interesujących i godnych podziwu eksponatów. Muzeum to jest prowadzone przez synów Arkadego Fiedlera (żył w latach 1894 - 1985; był pisarzem, autorem popularnych reportażowych opowieści podróżniczych: Ryby śpiewają w Ukajali, Kanada pachnąca żywicą oraz o tematyce wojennej np. Dywizjon 303), Marka i Arkadego Radosława Fiedlerów.

Inicjatywa powstania tego muzeum wynikła w naturalny sposób z zainteresowań oraz podróżniczego trybu życia Arkadego Fiedlera. Do licznych eksponatów zaliczają się rzeźby różnych kultur, które nie stanowią dla siebie wzajemnego kontrastu, ale uzupełniają się w pełnej harmonii. Ktoś nazwał to miejsce ogrodem tolerancji. Niedaleko od wejścia do muzeum znajduje się drogowskaz z kilkudziesięcioma tabliczkami informującymi o jego odległości do miejsc, w których bywał podróżnik. Wśród eksponatów znajdują się m.in. zasuszone monstrualne pająki ptaszniki, motyle morpho oraz preparowane przez Hibarów, zminiaturyzowane ludzkie głowy, przywiezione kiedyś przez Fiedlera. W ogrodzie tym jest nawet metalowa piramida Cheopsa w skali 1:23, betonowy sfinks, posąg tolteckiego wojownika i głowa meksykańskiego Olmeka.

W 2001 r. w dolinie Bamjan w Afganistanie Talibowie zniszczyli posąg Buddy. W najbliższym czasie ma powstać zmniejszona kopia 53 metrowego posągu, zostanie ona kolejnym eksponatem w muzeum. Autorem rzeźby będzie Zygmunt Konarski, autor większości rzeźb i posągów w tym ogrodzie. Posąg do złudzenia ma przypominać oryginalną rzeźbę. Konstrukcja będzie składała się z 10 tys. cegieł, a powleczona zostanie uszlachetnionym betonem.

W piwnicy sąsiedniego budynku powstało osobne muzeum - Tajemniczy Świat Indian, którego autorem jest Radosław Fiedler, wnuk podróżnika. Przed skarbcem Inków znajduje się posąg Corteza, jest także postać Kolumba.

A teraz ciekawostka: indiański wódz Szalony Koń podczas pierwszej wielkiej wizji ujrzał swą przyszłość - przyszłość wielkiego wodza i niezwyciężonego wojownika, którego największą porażką będą indiańscy zdrajcy, niedawni kompani w walce, ci którzy wyprą się własnej krwi. Po kilku latach opowiadając swą wizję ojcu, wspomniał o dodatkowym szczególe - za uchem zwisał mu talizman - mały brązowy kamyk. Ojciec natychmiast sporządził takowy wisiorek. Szalony Koń zawsze nosił przy uchu kamyk, a gdy biali ludzie pytali o jego znaczenie, odpowiadał zawsze: Kiedyś powrócę w tym kamieniu. Szalony Koń zginął od zdradzieckiego ciosu, zwabiony podstępnie do celi. Było to 6.9.1877.

Co ciekawe Korczak Ziółkowski, rzeźbiarz, który podjął się stworzenia w amerykańskich górach wielkiego pomnika, przedstawiającego Szalonego Konia, siedzącego na rumaku z ręką wskazującą do ataku, urodził się 6.9.*)

W Muzeum również znajduje się rzeźba Szalonego Konia, do której dołączył Siedzący Byk, którego wyrzeźbił Aleksander Matuszak. W planie jest także umieszczenie grobowca indiańskiego. Grobowiec ten ma wzorować się na słynnym grobowcu Pacala w Palengue z kultury Majów.

Weronika Neumann