Strona główna 

ZB nr 2(20)/91, luty '91

MIĘDZYNARODOWY ROK TYBETU - 1991

TYBET Najbardziej odosobniony i niedostępny kraj świata. Otaczają go łańcuchy górskie o wysokości 6 - 8 tys. m npm. Dach Świata.

Ten górzysty kraj wielkości całej Skandynawii zamieszkiwało do niedawna ok. 2,5 mln Tybetańczyków. To z ich ojczyzny biorą początek wielkie rzeki Azji: Mekong, Jangcy, Saluin i Brahmaputra. Niezwykła przyroda, bezkresne przestrzenie i ciekawa historia Tybetu stworzyła oryginalną kulturę. Bo Tybet to wspaniała tradycja, tradycja życia w harmonii z naturą, klasztory o wiekowych tradycjach, głęboka wiedza i duchowość stworzona przez asymilowany z Indii buddzym, ukształtowany oryginalnie przez miejscowe warunki i Tybetańczyków.

Jeżeli postrzegamy Ziemię jako nasz wielki dom, to Tybet jest miejscem skupienia, domową kaplicą i oczyszczającym źródłem. Dlatego Tybet jest ważny dla mnie, dla Ciebie i dla Ziemi.

Tradycja tybetańskiego buddyzmu - lamaizmu, przechowuje wiedzę, z której dopiero uczymy się korzystać. Jest jedną z ostatnich skarbnic jedynej wielkiej tradycji duchowej podkreślającej od początku powstania jedność i świętość wszystkich form życia. W Tybecie przechowywano w oryginalnej, źródłowej postaci etyczne wartości nabierające z dnia na dzień nowego znaczenia dla wszystkich poszukujących dróg rozwoju w zgodzie z Naturą. Przyroda Tybetu i współgrająca z nią kultura Tybetańczyków jest potencjalnym kontrapunktem dla agresywności i ekspansji ludzi w prawie wszystkie już rejony Ziemi. Dach Świata ma wielkie znaczenie dla równowagi Ziemi. Ta równowaga wymaga aby Tybet pozostał krajem kształtowanym przez samych Tybetańczyków i ich tradycję. Dopuszczenie aby kształtowała go komunistyczna megalomania Chin zagraża tej równowadze.

PRZYMUSOWE "CYWILIZOWANIE" TYBETU

7 października 1950 roku Chińska Armia Ludowo-Wyzwoleńcza rozpoczęła ofensywę przekraczając granice Tybetu. 9 września 1951 ChAL-W weszła do Lhasy, stolicy i największego ośrodka kultury i religii Tybetu. Pomimo układu z 23 maja 1951 roku w sprawie pokojowego zajęcia Tybetu (nazywanego "wyzwoleniem") i porozumienia zawartego w 1954 roku, głoszącego słynne pańcza sila czyli pięć zasad pokojowego współistnienia - Chiny "wyzwalają" Tybet kierując się wielkochińskim szowinizmem i hegemonizmem a zwłaszcza nienawiścią do rodzimej tradycji Tybetańczyków. Chiny twierdzą, że spełniają "misję" cywilizacyjną stosując jednocześnie barbarzyńskie metody: pacyfikacji, asymilacji i bezprawia. W Polsce znany jest ten rodzaj "wyzwalania" i "misji" cywilizacyjnej.

Duchowy przywódca Tybetu, Jego Świątobliwość XIV Dalaj Lama, wraz z częścią Tybetańczyków musiał szukać schronienia na obczyźnie. U stóp Potali - siedziby Dalaj Lamów stacjonują żołnierze chińscy. Dochodzi do aktów terroru. Rozdziela się rodziny, mnichów zamyka w obozach pracy, sterylizuje kobiety. Na naszych oczach ginie kraj i kultura, giną ludzie, niszczy się zabytki należące do całej ludzkości. Już dziś nie istnieje 95% słynnych klasztorów. Chiny pracują teraz nad złamaniem ostatniego bastionu oporu - wiary i morale Tybetańczyków.

TRZEBA RATOWAĆ KULTURĘ TYBETU!

Amerykańskie grupy pracujące na rzecz Tybetu skupione wokół Tibet House New York uznały konieczność zaktywizowania społeczności międzynarodowej. Rok 1991 ogłoszono Rokiem Tybetu. Ma stać się on wyrazem szczególnego wyczulenia na cierpienia innych oraz ma być próbą przeciwstawienia się brutalnej sile i przemocy.

Idea ta została gorąco poparta przez Jego Świątobliwość Dalaj Lamę, którego konsekwentną pokojową politykę doceniono przez przyznanie Mu w 1989 roku Pokojowej Nagrody Nobla. Pomysłodawcy Roku Tybetu uznali za najważniejsze tworzenie Komitetów Organizacyjnych na szczeblu krajowym i lokalnym, których zadaniem będzie koordynacja działań takich jak: koncerty, demonstracje, konferencje prasowe i inne. Komitety będą zwracały się do polityków, artystów, dziennikarzy, działaczy społecznych i religijnych w celu uzyskania pomocy w organizowaniu akcji i kolportowaniu informacji. Komitety będą też utrzymywały kontakt z grupami w Europie i na świecie pracującymi dla dobra Tybetu. Międzynarodowy Rok Tybetu ma stać się bezprecedensową światową akcją pokojową.

CO MOŻESZ ZROBIĆ?

Ważna jest wiedza i aktywność. Twórz nowe lub współpracuj z istniejącymi komitetami w celu poinformowania opinii publicznej o sytuacji Tybetu i Tybetańczyków. Wykorzystaj w tym celu wszelkie możliwe i dostępne Ci środki. Bierz udział w akcjach ogłaszanych przez Komitet Organizacyjny MRT, którego adres znajdziesz poniżej. Inicjuj własne przedsięwzięcia, informując o nich KO MRT, pamiętając o pokojowym duchu Międzynarodowego Roku Tybetu. Kolportuj ulotki i wydawnictwo "Wolny Tybet ".

Komitet Organizacyjny i Redakcja "Wolnego Tybetu"
43-365 Wilkowice, Nad Wilkówką 24

Tekst na podstawie materiałów udostępnionych przez Jacka Bożka i własnych napisał Marek Styczyński.

PS. Polecam wspaniałą książkę "Tybet - zarys historii i kultury" (David Snellgrove i Hugh Richardson). Książkę wydał PIW (seria zwana CERAMOWSKĄ) w 1978 roku więc pozostają antykwariaty i biblioteki. Czasem informacje o Tybecie można spotkać w prasie (np. "Odra"). Najbardziej kompetentnym w sprawie organizacji MRT i informacji nt. obecnej sytuacji jest "Wolny Tybet" - pismo w naszej rzeczywistości niezwykłe. (MS)

Cytat ze wstępu do poleconej książki:

"Podjęliśmy się napisania tej książki właśnie teraz, ponieważ cywilizacja narodu tybetańskiego ginie dosłownie na naszych oczach i poza nielicznymi, umiarkowanymi protestami tu i ówdzie reszta świata pozwala na to bez żalu i bez komentarza. Wiele cywilizacji zaginęło lub upadło w przeszłości, rzadko jednak ma się sposobność być świadomym i naocznym świadkiem tych wydarzeń. Jeśli się nam uda obudzić zainteresowanie czytelników tym dramatem, który wzrusza nas swoimi ludzkimi implikacjami, to trud napisania tej książki będzie nagrodzony sowicie".

David Snellgrove
Hugh Richardson




ZB nr 2(20)/91, luty '91

Początek strony