Zielone Brygady nr 34

POLSKIE MARZENIA O KOLONIALNEJ EKSPLOATACJI ANTYPODÓW

Państwo polskie oficjalnie (w dokumencie "Polityka Ekologiczna Państwa" - Ustawa Sejmu) deklaruje ekorozwój, albo z angielska sustainable development, czyli rozwój zrównoważony, harmonijny.

Tym bardziej ekorozwój deklaruje Ministerstwo Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, które ze swej strony skarży się na brak autorytetu i tym tłumaczy niewielkie sukcesy we wprowadzaniu ekorozwoju w życie.

To wersja dla opinii publicznej, bo w rzeczywistości jest to ciągle Ministerstwo Eksploatacji Środowiska i Zużywania Zasobów Naturalnych i na dodatek marzy mu się powiększanie skali tejże eksploatacji.

Jak bowiem inaczej tłumaczyć uczestnictwo Polski (za pośrednictwem MOŚZNiL) w organizacji "Interoceanmetal".

Zadaniem Wspólnej Organizacji Interoceanmetal jest prowadzenie prac w zakresie poszukiwania, rozpoznawania oraz przygotowania do przemysłowego zagospodarowania konkrecji żelazowo-manganowych z dna Oceanu Spokojnego. Została ona powołana do życia w 1987r. z inicjatywy Komitetu Wykonawczego RWPG. Strona polska przystąpiła do Wspólnej Organizacji Interoceanmetal w oparciu o postanowienie nr 45/85 Prezydium Rządu z 27.5.85. Ratyfikacja Porozumienia przez Radę Państwa PRL nastąpiła 18.2.88. Udziały poszczególnych krajów uczestniczących w Porozumieniu na realizację prac pierwszego etapu (1987-92) wynoszą wg planu, 50 mln rubli transferowych, w tym 4,05 mln rubli transferowych w walucie wymienialnej. W 1991r. MOŚZNiL (które płaci na Interoceanmetal) rozważało wystąpienie z porozumienia. Doszło jednak do wniosku, że wystąpienie w tamtym czasie z "Interoceanmetal" nie zwalnia strony polskiej z przyjętych zobowiązań finansowych, bowiem zawiadomić o wystąpieniu należy nie później niż na 12 miesięcy przed rozpoczęciem kolejnego roku kalendarzowego. Wobec tego, że występując 1.1.92 i tak na darmo zapłacono by 40 mln rubli transferowych oraz utraciło by się prawa do wyników prac, postanowiono z Interoceanmetalu nie występować. Wobec tego w 1991r. przeznaczono na ten cel kwotę 11,600 mln zł. W tym samym 1991r. przyjęto zasadę ekorozwoju do polityki państwa (do czego zmuszał nas Zachód i ONZ). W 1992r. mimo deklarowanego ekorozwoju z Interoceanmetal nikt nie zamierza rezygnować, w pierwszym kwartale zapłacono 1 mld zł, w całym 1992r. trzeba wnieść 4,071 mln zł.

Ciekawy jestem, czy gdy prace badawcze zostaną ukończone, Polska przystąpi do eksploatacji konkrecji żelazowo-manganowych, a może w przyszłości i innych bogactw z dna znajdującego się na drugiej półkuli Oceanu Spokojnego. I w ogóle czy aby na pewno jest to właściwe rozumienie takich terminów jak zrównoważony, harmonijny rozwój czy ekorozwój. Ja nie jestem zwolennikiem lansowanej przez organizacje ekologiczne koncepcji ekorozwoju i metod, którymi zamierza się wbijać nam go do głowy, jestem natomiast zwolennikiem prostolinijności i zdecydowania i uważam, że powinien on również cechować naszych decydentów. Czyli panowie, albo cenne surowce z dna Pacyfiku, ropa naftowa z dna Bałtyku i Czorsztyn (w tych dwóch przypadkach decyzja należy również do MOŚZNiL), albo rygory ekorozwoju bez wymawiania się biedą i zaszłościami!

Przez kilkadziesiąt lat swych rządów komuniści chwalili się, zresztą nie tylko oni, że Polska nigdy nikogo nie gnębiła ani nie wyzyskiwała, z dumą podkreślali brak kolonialnej przeszłości - okazuje się jednak, że pod koniec ich rządów nie miało to już żadnego wpływu na ich poczynania.

Z drugiej strony opozycja i obecne antykomunistyczne rządy głoszą dekomunizację, zerwanie z obciążeniami Układu Warszawskiego i RWPG, a z drugiej strony nawet po absolutnym rozpadzie ZSRR i RWPG liczą na korzyści z kontraktów z nieistniejącymi już partnerami.

Wszystkie podane w tekście sumy cytuję wg planów, nie byłem bowiem w stanie sprawdzić stanu faktycznego.

Stanislaw Gorka
Ps. Niniejszym zwracam się z prośbą do Rzecznika Prasowego MOŚZNiL, Pana Eryka Mistewicza o udostępnienie większej ilości materiałów na temat Interoceanmetalu oraz planów Ministerstwa w tej sprawie (Interoceanmetal a ekorozwój), jak również planów MOŚZNiL w sprawie bałtyckiej ropy naftowej.

ZB nr 4(34)/92, Kwiecień '92

Początek strony