ZB nr 4(34)/92, Kwiecień '92
  
    TURNICKI PARK NARODOWY
   
 
    Od kilkudziesięciu lat lesisty obszar wzniesień, objęty doliną rzeki Wiar na
    Pogórzu Przemyskim, pełnił rolę rządowych terenów łowieckich. Przedłużony okres
    II wojny światowej na tych terenach (walki z partyzantką ukraińską) spowodował prawie
    całkowite wyludnienie. Zastosowane w późniejszym czasie wygrodzenie i strzeżenie
    wzmiankowanego obszaru spowodowało dodatkowe ograniczenie penetracji ludzkiej. Wymienione
    czynniki, negatywne ze społecznego punktu widzenia, przyczyniły się więc do
    wykształcenia specyficznej Puszczy Karpackiej, w znacznym stopniu o charakterze
    naturalnym. 
    
    Występujące tu drzewostany utworzone są głównie przez zwarte kompleksy bukowe i
    jodłowe oraz mieszane. Istotną domieszkę stanowi klon, jawor, jesion, świerk, olcha
    szara i czarna (wzdłuż rzek), a zwłaszcza sosna zwyczajna jako element wtórny na
    terenach porolnych. Prawie połowę wymienionych drzewostanów stanowią starodrzewia.
    Lasy te zamieszkują obecnie duże ilości zwierzyny płowej (sarny, dziki, jelenie) oraz
    drapieżniki czworonożne (rysie, żbiki, wilki), a także bogata awifauna. Jej
    przedstawiciele to: puchacz, orły z zalatującym tu orłem przednim oraz wiele gatunków
    nietoperzy. 
    
    Rzeka Wiar (dopływ Sanu) aktualnie w przeważającej części znajduje się w pierwszej
    klasie czystości. Na terenie projektowanego rezerwatu przebiega wododział pomiędzy
    zlewnią Morza Bałtyckiego i Morza Czarnego, natomiast cały obszar jest bogato
    wyposażony w sieć krótkich cieków wodnych, takich jak Turnica, Młynów, Jamnianka
    itp. 
    
    Na fizjonomię opisywanego obszaru rzutuje jego struktura morfologiczna, charakteryzująca
    się rozległą i głęboką doliną rzeki Wiar oraz średnimi wzniesieniami (ponad 600 m
    npm.), układającymi się regularnie pasmowo. z płn.-zach. na płd.-wsch. Porastają je
    wspomniane starodrzewia bukowe i jodłowe, tworząc ciemne masywy zimą i latem,
    nabierającego ciepłych barw jesienią. Przełomy rzeki Wiar odsłaniają profile
    geologiczne, stanowiące kolejną atrakcję przyszłego obiektu chronionego. Cały obszar
    projektowanego Parku Narodowego, ze względu na specyfikę dotychczasowego użytkowania,
    wyposażony jest w doskonale utrzymaną sieć dróg przydatną w przyszłym użytkowaniu
    turystycznym terenu. 
    
    Proponowaną bazą noclegową i turystyczną, jak też naukową, może być miejscowość
    Trójca, obecnie użytkowana przez wojsko. Rozwój baz naukowych na tym terenie
    uzasadniony jest opisywanymi walorami oraz tradycjami przedwojennej działalności
    Polskiej Akademii Umiejętności. 
    
    Równocześnie na obszarze przyszłego obiektu chronionego, można by zlokalizować bazy
    naukowe międzynarodowego miasteczka ekologicznego (filia "Rogoźnika" na
    Śląsku) dzieci szkolnych oraz studentów Architektury Krajobrazu z SGGW. 
    
    Opisywany obszar leży przy granicy państwa w trójkącie miast: Przemyśl, Lesko,
    Bircza. Otaczają go od płd. pasma Gór Słonnych i Chwaniów, od zach. lasy i
    wzniesienia Pogórza Przemyskiego, od płn. dolina rzeki Wiar, historyczne Rybotycze,
    Duwniki i 50 kapliczek Kalwarii Pacławskiej. 
    
    Zachowanie wykazanych wartości opisywanego obszaru jest głównym celem objęcia go
    ochroną dla badań naukowych, szeroko pojętej dydaktyki i turystyki. 
    
    (projekt LOP) 
ZB nr 4(34)/92, Kwiecień '92
Początek strony