| Strona główna |
"Natura jest w swej istocie wcieleniem Mego Imienia - Stwórcy. Jej przejawy są zróżnicowane
z wielu powodów , a żróżnicowaniu tym są znaki dla ludzi mających zdolność prawidłowego oceniania. Natura jest wołą Boga i
jej wyrazwm w całym uzależnionym świecie. Jest ona zrządzeniem Opatrzności nakazanym
przez Nakaziciela - Najmądrzejszego."
Pisma Baha'i
Tymi słowy Baha'u'llah, Prorok, Założyciel Bahai, zarysowuje
podstawową relację pomiędzy człowiekiem a środowiskiem: wspaniałość i zróżnicowanie świata natury są celowym odbiciem majestatu
i hojności Boga. Dla bahaitów wynika z tego oczywista prawda, że
natura winna być szanowana i
chroniona, jako dobro powierzone
nam przez Boga, za które jesteśmy
odpowiedzialni.
Takie stwierdzenie nie jest
oczywiście unikalną cechą Baha'i.
Wszystkie główne religie świata
posiadają ten fundamentalny związek pomiędzy Stwórcą i Jego dziełem. Jakże mogłoby być inaczej?
Wszystkie główne, niezależne religie opierają się na objawieniach od jedynego Boga, który
kolejno wysyłał Swoich Proroków
na Ziemię, aby ludzkość mogła
poznać Jego drogi i wolę. Taka
jest też istota bahaizmu. Jako
najnowsze objawienie boskie, nauki Baha'i mają jednak szczególne
odniesienie do współczesnej sytuacji, gdyż całe środowisko jest
zagrożone przez niebezpieczeństwa
stworzone przez człowieka, poczynając od niszczenia puszcz tropikalnych aż do ostatecznego koszmaru nuklearnej zagłady.
Przed z górą stu laty Baha'
u'llah ogłosił, że ludzkość weszła w nowy wiek. Ta nowa epoka,
obiecywana przez wszystkich Posłańców w przeszłości, przyniesie
ostatecznie pokój i oświecenie
dla ludzkości. Jakkolwiek by
osiągnąć ten punkt, ludzkość musi
najpierw uznać swą fundamentalną
jedność - jak również jedność Boga i Religii. Dopóki nie pojawi
się to fundamentalne zrozumienie
jedności i współzależności, problemy ludzkości będą się tylko pogarszać.
"Dobrobyt ludzkości, jej pokój i bezpieczeństwo będą nieosiągalne tak długo, jak długo
jej jedność nie będzie ustanowio , ,
na", pisał Baha'u'llah. "Świat
jest zaledwie jednym krajem, a
ludzkość jego mieszkańcami."
Główne problemy stojące dziś
przed ruchem ochrony środowiska
mają związek z tym właśnie punktem widzenia. Problemy zanieczyszczenia oceanów, wymierania gatunków, kwaśnych deszczów i ginięcia lasów - nie wspominając
już o ostatecznym zagrożeniu wojną nuklearną - nie respektują
żadnych granic. Wszystkie one wymagają rozwiązań ponadnarodowych.
Podczas gdy wszystkie tradycje
religijne wskazują na taki sposób
współpracy i harmonii jaki byłby
niezbędny dla kontrolowania tych
zagrożeń, to jednak pisma Baha'i
zawierają również jasny opis nowego porządku politycznego, który
jako jedyny oferuje rozwiazanie
takich problemów na dłuższą metę.
"Tym, co Pan nakazał jako
główny środek i najpotężniejszy
instrument uzdrowienia świata,
jest zjednoczenie wszystkich ludzi dla jednej uniwersalnej spra , ,
wy..." pisał Baha'u'llah.
Według Baha'i, taki nowy porządek polityczny, zbudowany wokół idei światowego dobrobytu narodów, z międzynarodowym parlamentem oraz władzą wykonawczą,
postępującą zgodnie z jego wolą,
musi być również oparty na zasadach sprawiedliwości ekonomicznej, równości ras, równych praw
dla kobiet i mężczyzn i powszechnej edukacji. Wszystkie te zasady
wiążą się bezpośrednio z każdą
próbą ochrony światowego środowiska naturalnego. Sprawa sprawiedliwości ekonomicznej jest tu
przykładem. W wielu regionach
świata niszczenie lasów tropikalnych i zagrożonych gatunków zwierząt jest wynikiem działań biednych wycinających lasy by stworzyć pola uprawne, usiłując otrzymać należną im część dóbr
świata. Nie zdają sobie oni sprawy, że na dłuższą metę, jako
członkowie społeczności światowej, której istnienie uświadamiają sobie w bardzo małym stopniu,
swymi działaniami mogą raczej
nieodwołalnie pogorszyć niż poprawić szanse swoich dzieci na
lepsze życie. Zatem każda próba ochrony środowiska musi odnosić się również do podstawowych
nierówności pomiędzy światem
biednych i bogatych.
Podobnie wprowadzenie pełnej
równości kobiet i mężczyzn może
wspomóc sprawę ochrony środowiska
poprzez wprowadzenie nowego ducha
kobiecego systemu wartości do decydowabnia w sprawach bogactw naturalnych. Pisma Bahai stwierdzają, że "...mężczyzna dominował
nad kobietą z powodu swej większej siły i agresywnych cech zarówno ducha jak i ciała. Ale równowaga już się przesuwa; siła
traci swą dominację, a bystrość
umysłu, intuicja i przymioty duchowe miłości i chęci służenia,
które w kobiecie są silne, zyskują na znaczeniu. Dlatego też nowy
wiek będzie wiekiem mniej męskim,
a bardziej przenikniętym ideałami
kobiecymi..."
Edukacja, zwłaszcza edukac
ja, która podkreśla zasady Baha'io współzależności międzyludzkiej,
jest kolejną podstawą budowy globalnej świadomości oczyszczającej. Teologia jedności i współzależności wiary odnosi się szczególnie do problemów środowiska.
Znowu zacytujmy św. pisma Baha'i:
"Przez naturę rozumie się
nieodłączne właściwości i niezbędne związki wyprowadzone z natury rzeczy. Wszystkie te natury
rzeczy, chociaż w największej
różnorodności, są jednak blisko
połączone ze sobą... Porównaj
świat istnienia ze świątynią
człowieka. Wszystkie organy ciała
ludzkiego wspomagają się wzajemnie i dzięki temu życie trwa...
Podobnie wśród części bytu istnieje cudowny związek i wymiana
sił, która jest przyczyną życia
świata i kontynuacją tych niezliczonych zjawisk."
Sam fakt, że takie zasady są
wsparte autorytetem religii, a
nie pochodzą jedynie od człowieka, jest kolejnym składnikiem
ogólnego rozwiązania naszych
problemów środowiskowych. Motywy
deklaracji środowiskowej z Asyżu
świadczą na korzyść tej idei.
Nie istnieje chyba żaden potężniejszy motor zmian społecznych niż religia. Baha'u'llah powiedział: "Religia jest najpotężniejszym ze wszystkich środków
dla ustalania porządku w świecie
i dla pokojowego zaspokojenia
wszystkiego co w świecie zamieszkuje". W próbach zbudowania nowej
etyki ekologicznej, nauki wszystkich tradycji religijnych mogą
grać ważną rolę pomagając w inspirowaniu swych zwolenników.
Baha'u'llah, na przykład,
wyraźnie podkreśla potrzebę ochrony zwierząt. "Patrzcie na stworzenia boskie tylko łaskawym i
litościwym okiem, bowiem Nasza
miłościwa opatrzność stworzyła
wszystkie te stworzenia i Nasza
łaska objęła Ziemię i niebiosa."
On sam wyrażał gorąca miłość
i zrozumienie natury, podkreślając związek pomiędzy środowiskiem
i światem duchowym w teologii Baha'i. "Wieś jest światem duszy,
miasto światem ciał", powiedział Baha'u'llah.
Ta dwoistość pomiędzy duchowością i cielesnością jest kluczem do zrozumienia dzisiejszej
sytuacji ludzkości. W opinii Baha'i, główne zagrożenia środowiska światowego, takie jak groźba
zagłady nuklearnej, są objawami
choroby duszy ludzkiej obejmującej cały świat, choroby, która
przejawia się w przywiązywaniu
nadmiernej wagi do rzeczy materialnych i w egocentryzmie, który
uniemożliwia nam wspólną pracę w
światowej społeczności. Bahaizm
dąży nade wszystko do odrodzenia
ducha ludzkiego i złamania barier
ograniczających owocną i harmonijną współpracę mężczyzn i kobiet, niezależnie od ich narodowości, rasy czy religii.
Dla Baha'i celem istnienia
jest prowadzenie wciąż rozwijającej się cywilizacji. Taka cywilizacja może być zbudowana tylko w
świecie, który może się utrzymać
samodzielnie. Zobowiązanie się
Baha'i w stosunku do środowiska
jest fundamentalną cechą naszej
religii.
tłumaczenie z pism bahaickich
nr 4, 25 June, 1992