Trucizna skorpiona zawiera substancję skutecznie zabijającą insekty. Naukowcom udało się ustalić sekwencję aminokwasów kodującą produkcję śmiertelnej toksyny oraz sztucznie zsyntetyzować gen niezbędny do jej reprodukcji. W ten sposób zmieniony gen wprowadzono do wirusa infekującego gąsienice powodując za jego pomocą namnażanie się paraliżującej trucizny w organizmie szkodnika. W porównaniu z chemicznymi pestycydami, naturalne wirusy były zbyt wolne w ograniczaniu populacji insektów. Stąd właśnie pomysł na zmienienie wirusa przy pomocy inżynierii genetycznej.

Prace laboratoryjne przeprowadzone w Instytucie Wirologii w Oxfordzie są obiecujące. Gąsienice zainfekowane, genetycznie zmienio-nym wirusem są paraliżowane w ciągu trzech dni. Natomiast nie zmieniony inżynieryjnie wirus musi działać dwa razy dłużej, by osłabione chorobą gąsienice straciły apetyt.

Ten, zdawałoby się zaledwie kilkudniowy zysk, może mieć kluczowe znaczenie dla ocalenia zbiorów, twierdzi dr Donald Bishop dyrektor Instytutu. Instytut otrzymał już zgodę odpowiednich czynników decydenckich, w tym i Ministerstwa Ochrony środowiska na przeprowadzenie testów polowych. Pomimo wielu zastrzeżeń i obaw Bishop broni zasadności eksperymentu podkreślając, że ilość żywicieli wirusa jest bardzo ograniczona. Wysoko wybiórcza toksyna działa tylko na gąsienice kilku spokrewnionych gatunków. Ptaki odżywiające się osłabionymi wirusem gąsienicami nie ulegają zatruciu.

Doświadczenia z wirusami w roli naturalnych pestycydów mają już spore tradycje. Na przykład w Brazylii ponad 1 mln hektarów soji jest rokrocznie chroniony przez wirusa eliminującego gąsienice ze skutecznością do 80%. Plantatorzy otrzymują proszek z wirusem, do rozpuszczenia w wodzie. Takim roztworem opryskują uprawy w okresie wylęgu szkodników. Osłabione wirusem szkodniki zbiera się i zamraża. W następnym sezonie zmielone padłe okazy służą do wytworzenia nowej mieszanki opryskującej. Cały proces można powtarzać w nieskończoność, jest samowystarczalny, tani i bezpieczny dla robotników rolnych.

The Guardian 8.4.93, tłum. Piotr Kosibowicz