Strona główna 

ZB nr 12(54)/93, grudzień '93
file:///D:/carnival/ekologia/basia/1984.txt

APEL WARSZAWSKI - O EKOROZWÓJ

DO WSZYSTKICH SPOłECZEŃSTW, RZĄDÓW I ELIT ŚWIATA!

Zgromadzeni w Warszawie na światowym Kongresie Uniwersalizmu - ludzie myśli, wiary i czynu: nauki, techniki oraz innych form twórczej aktywności - apelujemy o pilne podjęcie współdziałania dla EKOROZWOJOWEJ PRZEMIANY CYWILIZACYJNEJ.

Apelujemy o eliminowanie w sposób ewolucyjny - w duchu umiłowania ludzi i przyrody - wielu obecnych, etycznie niedojrzałych i patologicznych form WZROSTU KOSZTEM OTOCZENIA. Apelujemy o zastępowanie ich takimi jakościowo nowymi formami życia społeczno-gospodarczego, które umożliwiają ROZWÓJ RAZEM ZE SPOŁECZNYM I PRZYRODNICZYM OTOCZENIEM.

Nowe, EKOHUMANISTYCZNE formy społecznego współżycia - wzajemnie wzbogacającego, owocnego - stają się współcześnie możliwym i koniecznym warunkiem PRZEżYCIA WSZYSTKICH społeczeństw, zarówno bogatych, jak i biednych.

Wyrażamy wielkie zaniepokojenie brakiem praktycznej i pozytywnej reakcji ze strony społeczeństw i światowych elit władzy na ostrzeżenia i postulaty działań dla przetrwania, m.in. tak poważnych ośrodków, jak Klub Rzymski, Watykan (encyklika "Sollicitudo rei socialis") oraz Szczyt Ziemi w Rio de Janeiro.

W XXw. dokonał się potężny rozwój nauki i techniki. Spowodował on dezaktualizację dotychczasowych, niespraw- nych i rozrzutnych form gospodarowania. Wraz z tym przekroczyliśmy granice zdolności przyrody do jej samoodtwarzania się w sposób zgodny z potrzebami życia ludzi. Zamiast integracji ukształtowaliśmy, jako dominujący, KONFLIKT: CZłOWIEK - PRZYRODA. Stoimy wobec światowego kryzysu społeczno- gospodarczego i ekologicznego.

Kryzys ten już się rozpoczął, poczynając od PERYFERYJNYCH i słabszych ekonomicznie lub młodszych w rozwoju, społeczności i ich gospodarek.

Dlatego trzeba zapewnić harmonię rozwojową pomiędzy społecznościami bardziej i mniej rozwiniętymi, pomiędzy ludźmi bogatymi i biednymi oraz między człowiekiem i przyrodą - a wraz z tym dostosować formy życia i gospodarowania do wymagań obecnie jakościowo nowej SYTUACJI ZMIAN w uwarunkowaniach życia człowieka i przyrody. W przeciwnym razie tego kryzysu - lub jego następstw - NIE PRZEŻYJEMY. Głęboka recesja gospodarcza musi doprowadzić do zaburzeń społecznych niszczących dorobek poprzednich pokoleń - tak nam wszystkim potrzebny do życia i rozwoju we współczesnej sytuacji zmian. Recesja ta może doprowadzić do EKOFASZYZMU - czyli próby rozwiązań partykularnych, poprzez minimalizowanie twórczej aktywności rzesz ludzkich. Zagrożenie to powstanie, gdy silni i bogaci - eliminując słabszych, pozbawiając ich dorobku życia - będą usiłowali sami zmniejszać narastający deficyt zasobów, pozornie przy tym chroniąc przyrodę.

W istocie nie istnieje bezwzględny deficyt materialnych zasobów życia. Niezbędny dostęp do tych zasobów może być zapewniony wszystkim poprzez odpowiednio stymulowany rozwój nauki i techniki, poprzez powszechną twórczą aktywność i zmianę społeczno-instytucjonalnych form bytowania ludzi, rozrodczości, konsumpcji. Można pozyskiwać odpowiednio obfite nowe źródła zasobów, zanim ulegną wyczerpaniu zasoby obecnie dostępne. Można zapewnić godziwe życie nie tylko sobie, lecz także PRZYSZŁYM POKOLENIOM. Trzeba w tym celu kierować nasze działania na WZROST JAKOŚCI oraz DłUGOŚCI biologicznego i twórczego ŻYCIA WSZYSTKICH członków ludzkiej rodziny.

Podstawowym problemem jest zmiana instytucji i mechanizmów ekonomicznych - uwzględniająca możliwie wszystkie społeczne i przyrodnicze koszty działalności ludzkiej. Konieczne jest stworzenie społecznych oraz naukowo-technicznych podstaw dalekowzroczności i dzielenia efektów wspólnej pracy proporcjonalnie do EKOSPOŁECZNEJ UŻYTECZNOŚCI jej podmiotów.

Aby przeżyć, musimy stworzyć UNIWERSALNĄ CYWILIZACJĘ WSPÓŁDZIAŁANIA, opartą na zasadzie: "mieć, aby być" współtwórcą życia i przyszłości własnej oraz społecznego i przyrodniczego otoczenia.

Zrozumienie nowych ograniczeń i uwarunkowań życia człowieka we współczesnej sytuacji zmian jest niezbędne dla ekorozwojowego przezwyciężania narastającego kryzysu globalnego.

Motywowani i bogaci ekohumanistycznym uniwersalizmem oferujemy swą wiedzę, intelekt i wolę działania na rzecz ekorozwojowej przemiany cywilizacyjnej.

EKOROZWOJOWA PRZEMIANA CYWILIZACYJNA JEST NIEZBĘDNA!

ZLIKWIDUJMY EPIDEMIĘ EKOŚLEPOTY!

WĄSKA KORZYŚĆ ODPADA, GDY ZAGRAŻA WSPÓLNA ZAGłADA!

Uczestnicy Pierwszego światowego Kongresu Uniwersalizmu

Warszawa, sierpień'93




ZB nr 12(54)/93, grudzień '93

Początek strony