Baha'`u`lla'h powiedział, że Ziemia jest tylko jednym krajem, a ludzie jego obywatelami i głównym hasłem Jego Wiary jest jedność w różnorodności. Baha'`u`lla'h powiedział również, że: pomyślność ludzkości, jej pokój i bezpieczeństwo nie zostanie osiągnięte, aż do czasu, gdy się ona trwale nie zjednoczy.

Przede wszystkim bahaici wierzą, że aby można było rozwiązać jakikolwiek aktualny ogólny problem, narody świata winny zjednoczyć się i utworzyć Trybunał Międzynarodowy, który rozstrzygałby spory istniejące między nimi. Pracując razem w wybranym międzynarodowym języku, trybunał ten chroniony przez międzynarodowe siły policyjne, powinien dołożyć starań, aby zaspokoić potrzeby świata. Powinien on być odpowiedzialny za ochronę i prawidłowy podział zasobów ziemi. Ogólny system obowiązkowej edukacji jest również potrzebny. Nacisk należy położyć na te nauki, które są pożyteczne i takie studia, w świetle których ziemia jawi się jako jedna ojczyzna ze wszystkimi jej różnymi kulturami.

Są dwa aspekty administracji bahaickiej, które winny być wykorzystane do tworzenia i pracy tego Trybunału: wybory i konsultacje. Bahaici w tworzeniu swoich lokalnych i narodowych,a także międzynarodowych zgromadzeń - Powszechnego Domu Sprawiedliwości stosują wybory z tajnym głosowaniem, bez prowadzenia kampanii wyborczych. Te zgromadzenia działają zgodnie z zasadą wolnych i otwartych konsultacji.

W kategoriach globalnej społeczności bahaizm oferuje ewentualnie swój własny Regulamin Administracyjny jako model, na którym mogłaby być budowana wspólnota jako cel Trybunału Międzynarodowego. Nie ma miejsca w tym artykule na podawanie więcej szczegółów dotyczących tej administracji. Możemy jedynie omówić kilka innych aspektów. Celem administracji międzynarodowej jest utrzymanie pokoju na świecie oraz zabezpieczenie jedności i pomyślności wspólnot świata. Jednakże wiele codziennych spraw rozwiążą odpowiednie lokalne wspólnoty. W administracji bahaickiej kładzie się nacisk na decentralizację, jedność w różnorodności.

Jedną z zasadniczych zasad bahaickich jest abolicja ekstrem bogactwa i ubóstwa. W terminologii ekonomicznej nauka bahaicka nie adaptuje żadnego z istniejących systemów, lecz raczej proponuje zasady, które mają pomóc w tworzeniu globalnego systemu przez Trybunał Międzynarodowy. Najbardziej skuteczna i sprawiedliwa w zapewnieniu równych szans dostępu do wszystkiego jest globalna ekonomia. Nauczanie bahaitów proponuje wprowadzenie światowej waluty oraz systemu miar i wag, a także zniesienie wszystkich barier handlowych. W zasadzie oprócz tego winien zostać wprowadzony uniwersalny pomocniczy język oraz system uniwersalnej edukacji, który omówiono wcześniej, a także globalny system komunikacji. Ostatecznie najważniejszą sprawą jest edukacja. Zmniejszenie przepaści między bogatymi i biednymi jest ostatecznie zależne od światopoglądu każdego indywidualnego członka wspólnoty ludzkości: powinien obowiązywać odpowiedni program edukacji. Oprócz tego wpaja się ideę sprawiedliwego rozdziału bogactw ziemi.

Wiele jeszcze szczegółów byłoby istotnych dla dogłębnego przedstawienia poruszanych w tym artykule zagadnień. Jest on jednak zgodnie z intencją autora tylko krótkim streszczeniem problemów ekonomii i administracji. W dużym uproszczeniu można powiedzieć, że bahaita wierzy, iż pokój - największą potrzebę współczesnego świata można zaspokoić tylko przez jedność.

Janneke Gradstein "Janka"

1. Renata Ciupał w artykule Do kogo należy ziemia? pisze o ks. Stanisławie Fijałku ze wsi Karniowice niedaleko Trzebini, który od dawna budzi zainteresowanie świeckich masmediów z powodu ciekawych pomysłów i ekologicznych rozwiązań budowlanych: Powrócił do starej tradycji budownictwa na bazie gliny i słomy. Zaprojektował, wybudował i opatentował jednorodzinny, dwupoziomowy domek z zastosowaniem tej technologii. Domek ten ma ok. 100 m² powierzchni, jest zdrowy, ciepły, ekonomiczny i ekologiczny, bo powstał z naturalnych surowców i po upływie ok. 200 lat, gdy minie okres jego wytrzymałości, znów stanie się częścią środowiska, z którego powstał. Innym, godnym uwagi rozwiązaniem jest skonstruowany przez niego szamotowy piec grzewczy, niezwykle ekonomiczny, w którym węgiel jest gazowany, dzięki czemu ulega on całkowitemu spaleniu, oddając tym samym w postaci ciepła całą zgromadzoną energię, a dym nie zanieczyszcza atmosfery.

2. Ks. Antoni Strycharz w artykuliku EKOlogiczne DYLEMATY pisze o właściwym widzeniu roli człowieka na Ziemi i potrzebie ekologicznego sumienia: Dzisiaj, w nauce Kościoła ekologia pojawia się często. Nauczanie to można zawrzeć w ścisłych sformułowaniach: Człowiek - jako istota myśląca - jest panem wszechświata. Jego panowanie nie może być jednak rozumiane jako prawo do niszczenia czy rabunkowej eksploatacji. Ma to być panowanie mądre. I tutaj postawiłbym pojęcie "ekologicznego sumienia". Ekologicznego sumienia każdego człowieka i całych społeczeństw. Chociaż może się to wydawać pojęciem nowym i sztucznym, to mieści się ono przecież w naturze człowieka. Tyle tylko, że musi być ono przejawem moralnej harmonii, musi zachować hierarchię wartości.

3. Alicja w felietonie Od pra-krzyku do mega-łomotu pisze o muzyce ekologicznej i stawia pytania: Cóż to jest muzyka ekologiczna? Czy w ogóle istnieje takie pojęcie? Jej zdaniem to jest ekologiczne, co nie powoduje "zapylenia" organizmu człowieka jako psychofizycznej całości. Pełna "podziwu" obserwuję jak moi młodsi koledzy i koleżanki dręczą swe organizmy czymś, co wydaje im się muzyką. To "coś" powoduje głuchotę (stwierdzono to naukowo), wpędza w stany depresyjne, podwyższa adrenalinę do poziomu, w którym nie kontroluje się już wybuchów agresji, niszczy korę mózgową, powoduje arytmię serca i... To tylko cząstka tego wszystkiego, co można "osiągnąć" nie dbając o ekologię uszu, mózgu, serca i tego, co stanowi istotę człowieczeństwa - duszy. Jak w tym "mega-łomocie" można słyszeć własne myśli, a co dopiero ekologiczny koncert wolnej od pyłów przyrody.

Adam Markowski
Kraków

Adam Markowski

Warto odnotować, że w tym roku - jak podał tygodnik "Niedziela" - na Jasną Górę przybyły pielgrzymki rowerowe z wielu miejscowości: Bełchatów, Bralina, Chojnice, Gorzów Wielkopolski, Imielno, Kielce, Nowa Ruda, Osieczna, Paprotnia, Pilzno, Piotrków Trybunalski, Poznań, Siołkowice, Sobótka, Szczecin (27 osób przejechało 600 km w 7 dni), Tarnobrzeg.

Adam Markowski