została
zakupiona w 1996 r.
| Poprzedni | Strona główna | Następny |
dipl.ing. Jerzy Staszczyk
Maschinen – Umwelttechnik – Transportanlagen Ges.m.b.H. (M-U-T)
AUSTRIA
W połowie lat 70-tych rozmieszczono w mieście duże pojemniki na odpady wielkogabarytowe oraz wpro-wadzono zbiórkę odpadów problemowych z lokali mieszkalnych. Odpady te zbierano do worków wykona-nych z tworzywa sztucznego. W lutym 1989 r. rozpoczęto prace nad zredagowaniem i wprowadzeniem nowych przepisów regulujących gospodarkę komunalną. Równolegle z pracami teoretycznymi rozpoczęto budowę instalacji do przyjmowania i przerabiania odpadów. Już w październiku 1989 r. została przekazana do eksploatacji ręczna sortownia surowców wtórnych i odpadów problemowych.
W styczniu 1990 r. została oddana do eksploatacji pierwsza kompostownia dla kompostowania odpadów zielonych i biologicznych zbieranych z terenu Stockerau.
Mając więc szerokie rozpoznanie dotyczące gospodarki komunalnej a szczególnie ich selektywnej zbiórki ze wszystkimi jej plusami i minusami chcemy się z Państwem podzielić naszymi w tym względzie doświadczeniami.
Napewno nie było łatwo selektywną zbiórkę wprowadzić a następnie do jej stosowania przekonać społeczeństwo, chociaż jak jest wiadomy należy ono do społeczeństw o podwyższonej dyscyplinie.
Na samym początku zostało przez polityków rzucone hasło „ selektywna zbiórka” ale tak naprawdę to nikt sobie nie zdawał sprawy jak to ma wyglądać i poprawnie funkcjonować.
Teoretycznie chodziło o odzysk surowców wtórnych które, miały pokrywać koszty związane z gospodarką odpadami i jednocześnie miały zaoszczędzić zużycie surowców do wytwarzania nowych produktów.
Okazało się, że jak zwykle diabł tkwi w szczegółach, i że najważniejszym jest stworzenie nowych uwarunkowań prawnych narzucających najważniejszy aspekt - wysoką cenę za przyjmowanie odpadów na składowiska.
Bez zagwarantowania wysokich opłat nie można było mówić o „opłacalności” selektywnej zbiórki odpadów.
Ujednolicenie opłat za składowanie odpadów postawiło barierę uniemożliwiającą wewnętrzny eksport odpadów z jednego Landu ( odpowiednik regionu) do drugiego tzn. wysyłania ich tam gdzie jest tańsze składowanie i zmusiło wszystkich odpowiedzialnych za gospodarkę odpadami oraz producentów odpadów ( czytaj społeczeństwo) do wprowadzenia selektywnej zbiórki i przemyślenia w jaki sposób można będzie wyselekcjonowane frakcje zagospodarować.
Do 1990 r. nie było żadnych uwarunkowań prawnych regulujących selektywny podział odpadów komu-nalnych.
Jedyne prawne uregulowanie dotyczyło zbierania i dalszego rozdziału
odpadów problemowych i było ono definiowane odpowiednimi normami austriackimi.
Dopiero w roku 1990 wprowadzono prawne pojęcie "Gospodarka odpadami”, tzw.
„Abfallwirtschaftsgesetz – AWG der Republik Österreich“. Pojęcie to definiowało
prawne podstawy dla:
Prawo to zostało z czasem uzupełnione zarządzeniami dotyczącymi baterii, świetlówek, lodówek i agre-gatów chłodniczych jak również bardzo kontrowersyjne zarządzenia dotyczącego opakowań po napojach. Zarządzenia te jednak nie wprowadziły żadnych znaczących ułatwień w prowadzeniu gospodarki odpadami gdyż zmiany te najbardziej dotknęły najniższe szczeble gospodarki komunalnej.
Spowodowane to zostało przez tzw. lobby przemysłowe i handlowe które to lobby mające duże wpływy w ministerstwie gospodarki skutecznie blokowało i blokuje wprowadzenie ostrzejszych przepisów dotyczących tych właśnie decydentów. Wynika to również z problemów kompetencyjnych między różnymi ministerstwami. Propozycje zawarte w zarządzeniach dotyczących zagospodarowania opakowań po napojach pozwalają wnioskować, że mają one bardzo dobre założenia ale jak pokazuje życie mogą one pozostać tylko założeniami ianie być konsekwentnie przestrzegane.
Ciągłe zmiany zarządzeń dotyczących problematyki odpadowej, sprzeczne
i konjunkturalne wypowiedzi różnych polityków a szczególnie eksplozja kosztów
związanych ze zbieraniem, uszlachetnieniem, zbytem i przeróbką surowców
wtórnych powoduje dużą dezorientację zarówno „szarych” obywateli jak również
ludzi odpowiedzialnych w gminach za realizację tych zarządzeń. Celowo zostało
tu podkreślone uszlachetnianie i zbyt surowców wtórnych bo właśnie te dwie
pozycje mają zasadniczy wpływ na koszty, którymi obciążone są lokalne administracje.
Przemysł zajmujący się odbieraniem i przeróbką surowców wtórnych znalazł
się w sytuacji monopolisty z jednej strony robiącego łaskę za ich przyjęcie
a z drugiej strony dyktujący wysokie warunki ich przyjęcia (płać jak się
musisz ich pozbywać lub rób co chcesz
– ja mogę mieć dostawców w nadmiarze dostarczających frakcje w takiej
postaci w jakiej ja potrzebuję).
Mechanizm zapoczątkowania gospodarki selektywnej zbiórki odpadów i surowców wtórnych przebiegał wszędzie w podobny sposób, tzn.:
Niestety tego rodzaju polityka odpadami zwalniająca jakoby przemysł i polityków od współodpowiedzial-ności jest przez te organizacje dalej sankcjonowana.
Zarządzenie dotyczące opakowań dla napoji usankcjonowało opakowanie jednorazowego użycia. Wprowadzenie podatku dla każdego opakowania uspakaja obywatelskie sumienie, gdyż obywatele uważają, że płacąc podatek wnoszą wkład w ochronę środowiska. Niestety zapominane jest, że odpad ten pozostaje do dalszego zagospodarowania i najczęściej musi z powodów wymienionych wyżej zostać złożonym na obiekcie najdroższym w całej gospodarce komunalnej, tj. na składowisku (kłopoty z uzyskaniem lokalizacji, koszty inwestycyjne, eksploatacyjne, pojemność i nieodwracalność).
Należy jednak oczekiwać, że sytuacja prawna ulegać będzie zmianie i odciążać będzie odpowiedzialne jednostki administracyjne. Nie łudźmy się jednak, że odciąży je całkowicie gdyż byłoby to również wadliwe. Każdy kto produkuje odpady musi ponosić koszty ich zagospodarowania, a koordynacja z tym związana musi być organizowana przez władze terytorialne mające możliwości kontroli i sankcjonowania.
Aby gospodarka komunalna była prowadzona w akceptowanych ramach finansowych konieczna jest znaczna inicjatywa, przedsiębiorczość i determinacja we współpracy z mieszkańcami.
Wspólnie z naszymi specjalistami został opracowany katalog pytań i IMES, tzn. plan działania służący do wybrania optymalnego wariantu gospodarki odpadami.
3. OPIS GOSPODARKI ODPADAMI KOMUNALNYMI W STOCKERAU
W 1992 r. został zakończony pierwszy etap wprowadzenia zintegrowanej gospodarki odpadami.
ZAŁOŻENIA I CELE
Zapewnienie całkowitego przejęcia odpadów od mieszkańców, drobnej wytwórności
i przemysłu zgodnie z istniejącym prawem komunalnym za wyjątkiem specyficznych
odpadów niebezpiecznych dla istniejących na terenie Stockerau firm przemysłowych.
| Rodzaj odpadów | System ich zbierania |
| Odpady biologiczne typu „bio” | Około 5.800 posesji zostało wyposażonych w pojemniki 80, 120, 240 l i zapewniono pełną ich zbiorkę |
| Pozostałe odpady trafiające bezpośrednio na składowisko | Pojemniki 120, 240, 360, 660, 770 i 1.100 l z pełnym odbiorem |
| Odpady wielkogabarytowe | Ustawiono w ramach administracyjnych miasta kontenery 15 mł |
| Odpady zielone i ogrodowe | Również rozstawiono kontenery 15 mł |
| Stałe odpady problemowe | Dla 5.800 posesji przygotowano worki z tworzywa sztucznego o pojemności 40 i 240 l – zapewniono ich pełny odbiór |
| Makulatura | Rozstawiono pojemniki do ich zbierania 240, 360, 660, 1.100 l |
| Stłuczka szklana | Pojemniki 1.100 rozstawione podobnie jak na makulaturę, tzn. w specjalnie do tego celu określonych miejscach |
| Kartony | Odbiór bezpośredni z drobnej wytwórności, przemysłu z zacho-waniem ich rozsortowania oraz od mieszkańców w dużych kontene-rach ustawionych w specjalnych miejscach na terenie miasta |
| Folie z tworzyw sztucznych | Drobna wytwórność i przemysł dostarczają posortowane frakcje |
| Odzież, obuwie | Mieszkańcy przynoszą i wrzucają je do specjalnych kontenerów (Humana) ustawionych na placach zbiorczych |
| Odpady płynne problemowe | Przynoszone są bezpośrednio przez mieszkańców do jednostki typu MPO |
| Złom | Dostarczany jest albo bezpośrednio do stacji odbioru ulokowanej na s kładowisku lub wielkogabarytowych kontenerów ustawionych w mieście |
| Osady z oczyszczalni | Z własnej oczyszczalni ścieków dostarczany jest w kontenerach 10 mł do kompostowni |
W celu realizacji całego programu wprowadzenia selektywnej zbiórki odpadów burmistrz miasta powołał specjalną komórkę organizacyjną, której zadaniem było:
4.1.-ODPADY ORGANICZNE TYPU BIO
Zakupiono specjalne pojemniki wykonane z tworzywa sztucznego co zapobiegało korozji, umożliwiało odpowiednią ich dezynfekcję.
Pojemniki opróżniane są w lecie co 7 dni a zimą co 14 dni. Do tego typu odpadów został przeznaczony samochód bębnowy oraz samochód z tzw. szufladą.Samochód bębnowy jest jednocześnie wyposażony w urządzenie do mycia kontenerów.
Technologia mycia pojemników w specjalistycznym pojeździe służącym tylko do tego celu nie zdała egzaminu ze względu na niemożliwość skoordynowania szybkości poruszania się „normalnych” śmieciarek z poruszanie się samochodu „myjki”. Samochód myjka nie był przystosowany do odbioru odpadów które mogły trafiać do pojemnika po jego opróżnieniu.
Odpady te kompostowane są w bioreaktorach firmy M-U-T gdzie po roku 1998 została zainstalowana technologia „Kyberferm” ( na miejscu technilogii Herhof ) Tutaj też kompostowane są odpady zielone i ogordowe. Sprzedaż kompostu odbywa się bezpośrednio na kompostowni.
Kompost można kupować luzem lub workowany.
0Plany przyszłościowe
Zbierane są w interwale 14+dniowym przy pomocy samochodu bębnowego, następnie dowożone są na składowisko gdzie po ich rozdrobnieniu przy pomocy dużej rozdrabniarki zgąszczane są przy pomocy kompaktora.
1Plany przyszłościowe
Permanentne zbieranie tego typu odpadów w 25 kontenerach typu wielkogabarytowego. Kontenery te roz-stawione są na terenie miasta. Odwożenie ich do sortowni odbywa się w rytmie tygodniowym. Samochód do transportu jest samochodem o zabudowanym urządzeniu hakowym. W sortowni odbywa się ręczne rozsorto-wywanie w celu odseparowania surowców wtórnych lub ewentualnych odpadów problemowych. Pozostałość nie nadająca się do dalszego zagospodarowania składowana jest na składowisku a surowce wtórne przeznaczone są do dalszego zagospodarowania lub sprzedaży.
2Plany przyszłościowe
Na przestrzeni 1992 – 1997 r. zostało zrealizowane praktycznie wszystko
za wyjątkiem przygotowania frakcji do spalenia co ma być przedmiotem realizacji
w roku 2001/2002
4.4.-ODPADY ZIELONE I OGRODOWE
Zbierane są w wielkoobjemowych kontenerach rozstawionych na terenie miasta. Minimalnie raz w tygodniu odwożone są one w systemie zintegrowanym przy pomocy urządzeń hakowych na teren kompostowni i tu składowane na placu materiału strukturalnego.
Tego typu odpady zagospodarowywane są jako materiał strukturalny przy kompostowaniu. Około 2% od-padów nie należących do tej grupy zostaje wyseparowane ręcznie i skierowane na składowisko.
4.5.-ODPADY PROBLEMOWE (STAŁE)
Zbierane są równolegle z odpadami biologicznymi (bio) i odpadami pozostałymi, tzn. w rytmie 14 lub 7-dniowym. Zbieranie tego typu odpadów ma miejsce w workach z tworzywa sztucznego. Rozsortowywanie ręczne na stołach sortowniczych, a następnie międzyskładowanie w kontenerach 1,1 mł.
Likwidacja przez spalanie w specjalnej spalarni znajdującej się na terenie Wiednia i przeznaczonej do spalania odpadów niebezpiecznych i osadów.
3Plany przyszłościowe
Przyszłe zarządzenia zgodne z AWG (prawo śmieciowe) przewiduje ograniczenie zbierania tego typu od-padów przez służby komunalne i zamianę na dowożenie tych odpadów przez samych mieszkańców na teren ich dalszej obróbki. Drugą możliwością ma być wprowadzenie czegoś w rodzaju podatku wyrównującego koszty zbierania, sortowania, dalszego zagospodarowania i likwidacji. Podatek ten wliczany byłby w cenę sprzedaży produktu. Do chwili obecnej prowadzony jest stary sposób zbiórki odpadów problemowych przy częściowym wprowadzeniu podatku na ich likwidację.
Zbierana jest w 600 miejscach w pojemnikach 240 l i 1.100 l. Papier zbierany jest przy pomocy samochodów z ugniataniem liniowym tzw. szufladą.
Pojemniki opróżniane są raz w miesiącu przy pomocy pojazdu należącego do miasta. Makulatura dowożona jest bezpośrednio do odbiorcy lub sortowni ręcznej w celu uszlachetnienia frakcji.
4Plany przyszłościowe
Ze względu na obniżające się ceny skupu jak i podnoszenie się kosztów manipulacyjnych zbiórka makulatury staje się mało atrakcyjna. Jedyną możliwością zwiększenia wykorzystania makulatury jest przestawienie przemysłu papierniczego na nowe technologie umożliwijące większe użycie makulatury do produkcji nowego papieru lub zwiększenie wyrobów z papieru pochodzącego z odzysku. Należy jednak pamiętać o ograniczonej możliwości wielokrotnego użycia produktów już wykonanych z użyciem surowców wtórnych.
Zbierana jest w pojemnikach 0,75 i 1,5 mł z izolacją przeciwhałasową. Zbieranie przy pomocy specjalnych pojazdów w rytmie miesięcznym, dostarczanie bezpośrednio do odbiorcy.
5Perspektywy przyszłościowe
Podobnie jak przy makulaturze, tzn. konieczność zmian technologicznych przy produkcji nowego szkła.
Zbierane w kontenerach wielkogabarytowych lub u producenta (drobna wytwórczość)przy pomocy samochodu z ugniataniem (szufladą). Drobna wytwórność lub przemysł dostarczają je do ręcznego rozsortowywania. Rozsortowywanie odbywa się przy pomocy przenośnika taśmowego umieszczonego w hali przyjęcia surowców wtórnych.
Uzdatnione frakcje są balowane i regularnie odwożone do zakładów papierniczych.
6Perspektywy przyszłościowe
Zakup automatycznej prasowiązarki została
zakupiona w 1996 r.
Zbierane przez firmę Humana we własnych pojemnikach.
4.10.-ODPADY PROBLEMOWE PŁYNNE
Dostarczane są przez mieszkańców do punktu ich odbierania. Rozsortowywane są na poszczególne frakcje zgodnie z normami Önorm S 2101. Składowanie w kontenerach maksymalnie do 2 miesięcy. Odbiór i przekazanie do spalarni odpadów niebezpiecznych w Wiedniu (EBS).
7Perspektywy przyszłościowe
Założenie małego laboratorium w celu szybkiej identyfikacji odpadów.
Dowożony przez mieszkańców do międzyskładowania znajdującego się bezpośrednio przy składowisku.
Na terenie miasta rozstawione są wielkogabarytowe kontenery przystosowane do urządzeń hakowych. Częściowo złom dostarczany jest wraz z odpadami wielkogabarytowymi, co świadczy o niedostatecznej dyscyplinie mieszkańców wrzucających nie do kontenerów ze złomem ale z odpadami wielkogabarytowymi.
8Perspektywy przyszłościowe
Poprawa czystości frakcji przez wprowadzenie wyraźniejszego rozdziału w pojemnikach na odpady wielkogabarytowe, złom i odpady przeznaczone do bezpośredniego złożenia na składowisku.
Odwodnione osady ściekowe (prasa taśmowa) dowożone są na kompostownię, następnie mieszane z mater-jałem strukturalnym i kompostowane w dwu bioboksach zainstalowanych przez firmę M-U-T.
Wykorzystanie gotowego kompostu uzależnione jest od osiągniętej jakości (metale ciężkie) ale w każdym przypadku jako przykrywka na składowisku i materiał rekultywacyjny zastępujący ziemię.
5.0. WPROWADZENIE POJEMNIKÓW NA ODPADY ORGANICZNE, TZW. BIO-ODPADY
Największą frakcją w odpadach komunalnych, bo dochodzącą do 40 – 45% są rozkładalne odpady organiczne. Dlatego też, miasto w pierwszym rzędzie zajęło się zagospodarowaniem tej właśnie frakcji. Dzięki zajęciu się tą właśnie frakcją można doprowadzić do największych redukcji odpadów składowanych na składowisku. Wyeliminowanie jej, tzn. doprowadzenie teoretycznie do jej wyseparownia (drobna część ok. 4 – 5% pozostaje składowana z innymi odpadami) powoduje, że nie powstaje gaz wysypiskowy. To spowodowało, że miasto zdecydowało się na wprowadzenie bio-pojemników.
Najważniejszym filarem dobrze funkcjonującej gospodarki odpadami jest permanentne informowanie na szeroką skalę społeczeństwa o celach realizacji i korzyści płynących ze selektywnej zbiórki odpadów.
W tym to celu została zaangażowana profesjonalna agentura reklamowa, której zadaniem było przed-stawienie projektu realizowanego przez miasto. Wynikiem tej akcji był slogan:
Odpady nauczyły się mówić!
Powstało logo:
My żyjemy oddzielnie!
I umieszczone zostało na plakatach składających się z 24 arkuszy oraz powstał segregator zawierający materiał informacyjny. Kolory logo odpowiadały różnym frakcjom odpadów i tak:
| brązowy | |
odpady bio |
| niebieski | |
papier |
| czerwony | |
odpady problemowe |
| zielony | |
szkło |
| czarny | |
odpady pozostałe przeznaczone do bezpośredniego składowania. |
My żyjemy oddzielnie!
Od dzisiaj żyjemy oddzielnie!
My naprawdę nie pasujemy do siebie!
zostały ułożone w sposób prowokacyjny tak , aby zwróciły uwagę mieszkańców na konieczność separowania odpadów. Wychodzono z założenia, że nie ma sensu przedstawić na plakatach pięknych widoków, gdyż jest powszechnie wiadomym, co chcielibyśmy mieć, ale zapominamy, jak do tego dojść.
Pomysł ze sloganem, że odpady przemówiły wydał się wystarczająco oryginalny aby wzburzyć społeczeń-stwem, a stwierdzenie, że:
„Nawet odpady mają tego dosyć i żądają, aby zbierać je w sposób selektywny”
zmobilizowało społeczeństwo do nowego spojrzenia na sprawę gospodarki
komunalnej.
Segregator z informacjami przekazany dla każdego posiadacza lokalu mieszkalnego zostaje systematycznie uzupełniany informacjami rozsyłanymi do mieszkańców.
6.0. PRAKTYCZNE DOŚWIADCZENIA Z WPROWADZENIEM BIO-POJEMNIKA
Następnym bardzo ważnym elementem był wybór odpowiednich pojemników a szczególnie tych przez-naczonych bezpośrednio do zbierania odpadów kuchennych. Wyselekcjonowanie odpadów typu bio odbywa się prawie wyłącznie w kuchni, dlatego też każda gospodyni lub każdy gospodarz mieszkania musi posiadać szczelny pojemnik o minimalnej pojemności 4 l i łatwy do pielęgnacji. Zostały przetestowane różnego rodzaju pojemniki i zdecydowano się na pojemnik o pojemności 5,5 l z zamknięciem.
Pojemniki te zostały ustawione przed posesjami i tutaj zdecydowano się na najmniejsze 80 l, a dla bloków mieszkalnych do 240 l. Pojemniki te wyposażone są w dwa kółka ułatwiające transport. Ograniczenie wielkości pojemników do maksymalnej pojemności 240 l wypływało z dużego ciężaru odpadów biologicznych. Brano również pod uwagę konieczność dostarczenia przez mieszkańców pojemników do krawężnika, co wiązało się z koniecznością użycia dosyć dużej siły.Dostarczenie pojemników do krawężnika przez ich właściciela obniżyło koszty zbierania odpadów i przyspieszyło pracę brygad odpowiedzialnych za ich zbiórkę.
Na wiosnę 1990 r. wybrano obszar z 750 posesjami o mieszanej strukturze architektonicznej i społecznej, tzn. domki jednorodzinne, bloki mieszkalne, różny status społeczny mieszkańców, itp.
Na początku został do każdego posiadacza mieszkania skierowany osobisty list burmistrza informujący o zamierzeniach, celach, realizacji i wprowadzeniu bio-pojemnika. Po dziesięciu dniach rozpoczęto osobiście odwiedzać mieszkańców.
Około 95% mieszkańców przyjęło odwiedzających pozytywnie, a często rozmowy były przeciągane i to niezależnie od wieku i społecznego statusu. Około 3% posiadaczy domków jednorodzinnych posiadało własne kompostowniki. 1% przeważnie starszych osób nie prowodzących gospodarstwa domowego (jadali u rodziny, znajomych lub dowożono im jedzenie) „produkowało” bardzo mało odpadów biologicznych.
Tylko trochę więcej jak 1% nie wyrażało chęci na separację odpadów.
W połowie czerwca 1990 r. zostały odebrane pierwsze pojemniki bio. Zdecydowano się na 14 dniowy cykl odwozu na zmianę z odpadami pozostałymi przeznaczonymi do bezpośredniego układania na składowisku.
Zbierane odpady bio były prawie od samego początku dobrej jakości, tzn pozbawione były elementów zanieczyszczających, a ich ilość była zadawalająca. Ilość ta wynosiła na początku 25%, a we wrześniu już 35%.
6.8.-PROBLEMY OBCIĄŻENIA ZAPACHAMI I MUCHAMI
Obciążenie zapachami wystąpowało i było uzależnione od miejsca ustawienia pojemników. Muchy pojawiły się szczególnie tam, gdzie były zbierane prawie wyłącznie resztki jedzenia (w blokach mieszkalnych). Aby załagodnić powstałe problemy przeprowadzono inydywidualne rozmowy i szukano indywidualnych roz-wiązań (wprowadzenie opakowańpapierowych, zamknięcie pojemników w obudowach betonowych).
6.9.-WPROWADZENIE BIO-POJEMNIKA NA POZOSTAŁE OBSZARY
Od września 1990 r. do marca 1991 r. przeprowadzono dalszych sześć akcji i odwiedzono około 5.800 lokali mieszkalnych. Zajmowały się tym 4 osoby i poświęciły około 1.500 godzin.
Mieszkania odwiedzano po godz. 1600, a rozmowy prowadzono tylko do zapadnięcia zmroku. Ten przedział czasowy gwarantował, że około 70% mieszkańców była osiągalna.
W około 30% mieszkań trzeba było przychodzić powtórnie, a w około 10% dwu do czterokrotnie. Od czerwca 1991 r. całe miasto wyposażone jest w bio-pojemniki i trzeba podkreślić, że jakość zbieranej frakcji bio stale się poprawia.
Do roku 1994 średnia ilość zbieranych odpadów biologicznych wynosiła 35%. Na osobę przypadało około 90 – 100 kg. Problemy z nieprzyjemnymi zapachami zmusiły burmistrza do wprowadzenia od maja 1992 r. siedmiodniowego cyklu odbioru odpadów. Cykl ten utrzymywany jest w przedziale czasowym maj – październik, a potem co 14 dni.
Do czasu wprowadzenia bio-pojemnika przyjętym było, że to służby komunalne całkowicie odpowiedzialne są za odbiór pojemników. Zmiana systemu zbierania spowodowała, że udało się nakłonić mieszkańców do dostarczania pojemników do krawężnika, a tym samym obniżyć koszty zbierania obciążające służby komunalne.
7.0. DOŚWIADCZENIA Z KOMPOSTOWANIEM
Przy wyborze technologii kierowano się następującymi kryteriami:
· ekologiczne
- optymalna ochrona środowiska
- zagospodarowanie wód ociekowych
- ochrona powietrza technologicznego
- higienicznie bezproblemowy produkt końcowy
· ekonomiczne
- niskie koszty energetyczne
- niskie koszty personalne
- małe zapotrzebowanie powierzchni
- odpowiedni stosunek koszty – wydajność
Po wielu poszukiwaniach zdecydowano się na bioboksy firmy M-U-T opartych
na technologii Herhof gdyż w tamtym okresie była to praktycznie jedyny
technologia dla kompostowania odpadów po elektywnej zbiórce. Sama firma
Herhof włożyła dużo pionierskiej pracy w rozpowszechnienie kompostowania.
Zamontowano dwa takie bioreaktory i wyposażono kompostownię w urządzenia
towarzyszące
|
rozdrabniarkę typu JENZ z manipulatorem |
|
sito typu FARWICK |
|
ładowarkę |
Dla takiej wielkości instalacji wystarczał jeden pracownik obsługi.
Przy pomocy tych dwu bioboksów kompostowano odpady dla około 25.000 mieszkańców (Stockerau i okolice oraz odpady zielone i ogrodowe ze Stockerau).
Prowadzono doświadczenia z osobnym kompostowaniem takich frakcji jak:
Kompostownia została wyposażona w dwa następne bioboksy do kompostowania osadów. Osady w Stockerau są tylko minimalnie obciążone Zn, Cu, Pb (kanalizacja rozdzielcza).
Osady dowożone są do kompostowni specjalnymi kontenerami i odwodniane są do około 30% Ts. Na kompostowni mieszane są z materiałem strukturalnym i podawane przy pomocy ładowarki do bioboksu. Stosunek materiału strukturalnego jest bardzo ważnym i wynosi w tym przypadku 1:1. Pozwala to na wytworzenie optymalnej atmosfery dla bakterii i optymalnego przepływu powietrza. Kompostowanie przebiega w rytmie 5 do 7-dniowym. Zdecydowano się na kompostowanie osadów ze względu na koszty jego składo-wania na składowisku. Kompost ten mimo że nie jest obciążony metalami ciężkimi wykorzystywany jest jako materiał rekultywacyjny.
2. - Marzec 1992: wykonanie stacjonarnej mieszalni osadów
3. - Marzec 1993: instalacja 1-go Bioreaktora dla miasta Gablitz
4. - Październik 1994: instalacja 1-go Bioreaktora dla miasta Vösendorf
5. - kwiecień 1995: montaż Bioreaktorów nr.7 i 8
Życie skorygowało jednak przydatność i skuteczność zaistalowanego systemu kompostowania.Największe problemy sprawiało przesuszanie się kompostowanej masy i firma M-U-T zdecydowała się na własny system kompostowania , technologicznie znacząco różniący się od dotychczas stosowanych technologii.
Wiosna 1999: demontaż istniejących maszyn i techniki sterowani systemu Herhof
Montaż wyposażenia i sterowania procesem według techniki M-U-T Kyberferm
14 lipiec 1999: przekazanie do eksploatacji nowego systemu kompostowania
7.1.-KOSZTY INWESTYCYJNE I PRODUKCYJNE
Miasto Stockerau zainwestowało w latach 89 – 91 około 60 mln ATS, z czego 30 mln ATS przypada na odpady bio i osady. W okresie tym na pracę uświadomiającą przypadło ok. 4 mln ATS. Koszty przerobu 1 t odpadu biologicznego wynosiły 750,-- ATS, a osadów 1.050,-- ATS. Koszty te zawierają koszty kapitałowe, oprocentowanie kredytu, koszty eksploatacyjne. Nie zawierają odpisów na odnowienie parku samochodowego.
Mimo bardzo często zastraszających informacji prasowych o stanie środowiska naturalnego jest jeszcze możliwym, aby przy dobrej chęci i mobilizacji społeczeństwa coś dobrego dla tego środowiska uczynić. Okazuje się, że jest to możliwym dla najmniejszych jednostek, tzn. miast, wsi, gmin. Tylko tutaj można dojść do szybkich rozwiązań, a dopiero potem przenieść rozwiązania na województwa lub regiony. Należy tylko mieć nadzieję, że również politycy jak i przedstawiciele przemysłu docenią duży wysiłek społeczeństwa i poprą go przy pomocy nowych uregulowań prawnych, uregulowań możliwych do realizacji, a szczególnie do powstania produktów, których opakowanie i pozostałości dadzą się łatwiej zagospodarować lub likwidować.
Również i w Stockerau były problemyz wprowadzeniem selektywnej zbiórki odpadów, ale można przyjąć, że zostały one rozwiązane i to w sposób poprawny.
Od 1991 r. do 1997 roku zainwestowano ponad 100 mln ATS, to jest ok.
30 mln PLN w następujące urządzenia:
Realizacja tych planów jest możliwa przy zaangażowaniu nie tylko władz miasta ale szczególnie jego mieszkańców. Dla każdego musi być jasnym, że poprawa gospodarki komunalnej jest możliwa tylko dzięki ograniczeniu ilości odpadów. Zmniejszenie odpadów o każdy kilogram to dodatkowe oszczędności, a realizacja tego przedsięwzięcia to selektywna zbiórka odpadów. Przykład Stockerau pokazuje, że jest to możliwym i to przy najniższych opłatach za zbiórkę i utylizację odpadów (ok. 1.400,-- ATS, to jest ok. ) na rodzinę.
Takie były początki zitegrowanej gospodarki odpadami komunalnymi w Stockerau. Dzisiaj jest już trochę inaczej.Powodem zmian jest planowane zaostrzenie przepisów związanych ze składowaniem odpadów mających na celu całkowite wyeliminowanie składowisk w ich tradycyjnym zrozumieniu.
9.0 TECHNOLOGIE MECHANICZNO-BIOLOGICZNEJ OBRÓBKI ODPADÓW
Od roku 2004 nie będzie wolno w Austrii lokować na składowiskach odpadów mających więcej niż 6000kgJ / 1kg Ts (suchej masy)
Oznacza to dalszą aktywizację służb komunalnych i odpowienie przygotowanie do technicznej „obróbki” odpadów gwarantujące osiągnięcie podanego wyżej parametru.
Firma M-U-T jest do tych zadań przygotowana o czym niech świadczy powstająca dla miasta Wiednia instalacja do mechaniczno-biologicznego przetwarzania tzw.odpadów pozostałych kierowanych bezpośrednio na składowisko.
Instalacja ta składa się z dwóch linii o łacznej wydajności 260.000t odpadów w ciągu roku a jej zadaniem będzie wyseparowanie części organicznej przeznaczanej do kompostowania , wyseparowania złomu i metali kolorowych oraz przygotowania paliwa zastępczego.
Dla informacji podajemy skład morfologiczny odpadów wiedeńskich przeznaczonych do mechaniczno-biologicznej obróbki:
| Rodzaj odpadów | Masa % | Objętość % |
| Papier,kartony | 16,29 | 26,00 |
| Izolacje, taśmy | 8,37 | 12,87 |
| Szkło | 4,87 | 1.52 |
| Tworzywa sztuczne | 8,23 | 27,70 |
| Metale | 3,01 | 4,04 |
| Drewno,skóra,guma | 4,30 | 2,59 |
| Tekstylia | 3.03 | 3,26 |
| Części mineralne | 12,39 | 2,91 |
| Biomasa | 38,37 | 18,58 |
| Elementy problemowe | 1,14 | 0,53 |
| Łącznie | 100 | 100 |
Ciężar nasypowy około 200 kg /mł
Tolerancje około + - 50 kg /mł
Skład odpadów wielkogabarytowych:
| Rodzaj odpadu | Masa % |
| Gruz budowlany nienadający się do dalszego wykorzystania | 10,69 |
| Szkło z ekranów telewizorów itp. | 0,02 |
| Odpady „bio” | 0,41 |
| Sprzęt elektryczny | 0,45 |
| Szyby okienne | 1,66 |
| Przedmioty o dużej zawartości metalu | 3.41 |
| Opakowania ze szkła | 0,26 |
| Opakowania z drewna | 0,04 |
| Opakowania z tworzywa sztucznego | 1,56 |
| Metale | 1,36 |
| Opakowania metalowe | 0,09 |
| Frakcja mogąca być dopiero po jej wstępnej obróbce rozdrobniona | 0,18 |
| Frakcja nadająca się po jej rozdrobnieniu do spalenia | 75,19 |
| Opakowania papierowe | 1,17 |
| Frakcja problemowa | 0,24 |
| Styropian | 0,08 |
| Tekstylia i produkty z zawartością pierza | 2,45 |
| Szkło kolorowe i kolorowane | 0,73 |
| Łącznie | 100 |
Ciężar nasypowy odpadów wielkogabarytowych ca 130 kg/ mł
Tolerancje ca + - 30 kg / mł
Instalacj ata ma być oddana do eksploatacji pod koniec 2001 r
10.0 INSTALACJA KYBERFERM DLA EKOKONSORCJUM –EFEKT W KRAKOWIE
Szanowni Państwo !
Firma MUT znajduje się na polskim rynku już od prawie 35 lat, a nasze produkty znane są z praktycznego zastosowania w wielu polskich miastach. Do najbardziej znanych wyrobów zalicza się pojazdy komunalne i instalacje do utylizacji odpadów komunalnych pracujące w Katowicach, Warszawie i ostatnio w Płocku ( biostabilizatory dla utylizacji odpadów zbieranych w sposób nieselektywny ).
Ostatnio zrealizowanym projektem jest wykonanie kompostowni dla spółki Ekokonsorcjum – Efekt z Krakowa. Spółka ta zdecydowała się na dokonanie pionierskiego kroku polegającego na wybudowaniu kompostowni dla odpadów biologicznych i osadów z oczyszczalni ścieków w Płaszowie. Ogrom pracy został włożony w przygotowanie terenu (złoża torfu), następnie utwardzono 10.000 m˛ powierzchni. Część technologiczna dla docelowych 6 bioreaktorów, wraz z powierzchnią dla fazy dojrzewania po bioreaktorach, umieszczono w hali o powierzchni 2300 m˛, a końcowe dojrzewanie wraz ze składowaniem i konfekcjonowaniem kompostu przeznaczonego do sprzedaży umieszczono pod wiatą podzielono na boksy zajmujące powierzchnie 1000 m˛. Całą inwestycję zamyka budynek administracyjny, w którym znajdują się pomieszczenia socjalne, biuro ze sterowaniem instalacją, laboratorium, pomieszczenie wagowego, gdzie rejestrowane są pojazdy dowożące odpady do kompostowni.
Dla prawidłowego prowadzenia technologii zostały zakupione tzw. maszyny i urządzenia peryferyjne:
- ładowarka – produkt polski
- rozdrabniarka – firmy Jenz - Niemcy
- przerzucarka – Komptech 3500 – Austria
- sito – Komptech typ Farwick _ Austria-Niemcy
Na drodze przetargu została wybrana technologia MUT – Kyberferm, a
decyzja poprzedzająca ten wybór opierała się na pracach studyjnych i wnikliwych
porównaniach dostępnych na europejskim rynku technologii dokonanych przez
specjalistów Ekokonsorcjum.
Kryteria, które, według specjalistów firmy Ekokonsorcjum, zaważyły na wyborze systemu Kyberferm to:
Zestawienie danych systemu M-U-T „Kyberferm®” oraz innych zamkniętych systemów intensywnego dojrzewania (np. bioreaktory, tunele)
| 9Wyszczególnienie | 10M-U-T | Inne systemy intensywnego dojrzewania (np.bioreaktory,tunele) |
| Przewietrzanie | System odsysający-interwałowy | System tłoczenia pernamentnego |
| Uszczelnienie reaktora | Nie wymaga żadnych uszczelnień np. drzwi uszczelnianych pneumatycznie | Musi być wykonany jak szczelny zbiornik |
| Woda poprocesowa
-gromadzenie -obróbka -zawracanie do procesu |
Jest gromadzona tak tak |
Jest gromadzona Nie zawsze/częściowo tylko częściowo |
| Nawilżanie
sterowanie ilością zawracanej wody poprocesowej |
tak
tak |
|
| Oczyszczanie powietrza poprocesowego | System wielostopniowy | System jednostopniowy |
| Oczyzsczanie powietrza na mokro | Tak(z kondensatem) | Nie |
| Filtr biologiczny | Tak, niskoobciążeniowy | Tak, wysokoobciążeniowy |
| Automatyczne sterowanie procesem | tak | tak |
| Mierzone parametry | Temperatura
wilgotność Ciśnienie i to na wejściu i na wyjściu powietrza |
CO2
Temperatura (pomiar tylko na wyjściu powietrza poprocesowego) |
| 11wyszczególnienie | 12-M-UT "Kyberferm" | Inne systemy intensywnego dojrzewania (np.bioreaktory, tunele) |
| Parametr sterujący procesem | Ilość przepuszczanego powietrza | Ilość przepuszczanego powietrza |
| Bilansowanie rozkładu substancji organicznej | tak | Nie |
| Modułowe wykonanie instalacji | tak | tak |
| Sposób wykonania Biorektora | Tradycyjny beton bez podwyższonej szczelności, drzwi rolkowe przesuwne ku górze | Beton o podwyższonej szczelności, szczelne odrzwia, pneumatyczne uszczelnienie drzwi lub wykonanie stalowych kontenerach wymagających każdorazowej kontroli stanu wewnętrznej powierzchni i ewentualnych jej korektur. |
| Urządzenia peryferyjne (ładowarka, rozdrabniarka, przerzucarka, sito ) | tak | tak |
| Dodatkowe urządzenia peryferyjne jak np. urządzenia hakowe | nie | Dla kontenerowych kompostowni tak, i to o nośności minimum 24 t (podwozie trzyosiowe) |
10.2
KORZYŚCI TECHNOLOGICZNE PRZY SYSTEMIE KOMPOSTOWANIA M-U-T „KYBERFERM®”
10.2.1.-Przewietrzanie: System odsysająco –
interwałowy
· Następuje w systemie wielostopniowym
Oczyszczanie na mokro
· Zrezygnowano z określenia stopnia rozkładu substancji organicznej ustalanego na podstawie samozagrzewania się masy, a to z następujących powodów:
- Otrzymywane wyniki nie odzwierciedlają w sposób obiektywny stanów, w których znajduje się kompostowany materiał (metody te nie są dokładne i mogą być manipulowane)
· Wysuszony, a więc zakwaszony wsad (po 2 do 3 dniach) może zostać na podstawie mierzonych temperatur zakwalifikowany do V. stopnia rozkładu.
10.2.6.-Wstępne ogrzewanie wsadu
· Stosowane tylko w okresach zimowych
- proste rozwiązanie dzięki periodycznmu zawracaniu powietrza poprocesowego do bioreaktora.
- rozwiązanie bardziej skomplikowane przez ogrzewanie powietrza świeżego dostarczanego do procesu
11.0. KORZYŚCI TECHNICZNE PRZY SYSTEMIE KOMPOSTOWANIA M-U-T „KYBERFERM®”
· Wykonanie miejscowe z możliwością dobrania wielkości bioreaktora do ilości materiału przeznaczonego do kompostowania. Tradycyjny beton bez konieczności zapewnienia pełnej szczelności korpusu.
· Centralny rurociąg odsysający powietrze o ograniczonej długości (ze względu na straty ciśnienia), poprzecznie ułożone rynny o specjalnie wykształconych przykrywach i szczelinach umożliwiajłcych przepływ powietrza (przełożenie strat ciśnienia do otworów odprowadzających powietrze, a nie do kompostowanej masy, co pozwala na równomierne rozprowadzanie powietrza i zapobiega powstawaniu niepożądanych kanałów w kompostowanej masie)
· Przewody zasysające powietrze wyposażone w podłączenia do wody, co umożliwia ich szybkie i dokładne oczyszczanie
· Wykonanie bioreaktora w wersji normalnej bez specjalnych uszczelnień umożliwiające zastosowanie segmentowych drzwi opuszczanych i podnoszonych na rolkach (znaczna różnica w cenie w porównaniu z zamknięciami wymagającymi uszczelek pneumatycznych).
· Gospodarka wodna prowadzona w zamkniętym obiegu obejmująca wody ociekowe i kondensaty
· Oczyszczona ze stałych elementów woda zostaje przy pomocy rurociągów z centralnego miejsca zbierania rozdzielona do:
- bioreaktora
- oczyszczania powietrza na mokro
- biofiltra
- dojrzewania końcowego na pryzmach
· Kontrola powietrza dostarczanego do biofiltra polegająca na pomiarze temperatury i ustaleniu relatywnej wilgotności (rurociągi i części instalacji wykonane z tworzywa sztucznego i stali szlachetnej)
· Periodyczne dodawanie świeżego powietrza do instalacji oczyszczania powietrza poprocesowego na mokro dla jego dodatkowego schłodzenia
· Kontrola procesu przez pomiar ilości powstałego kondensatu
· Uwzględnienie wysokości położenia kompostowni nad poziomem morza przy pomiarze ilości powietrza pobieranego do przewietrzania (ciśnienie, dla stałego ciśnienia i temperatury określenie ilości pobieranego ciepła)
· Sterowanie
- procesor, uwizualnienie, zebranie danych, analizowanie, zachowanie danych, przekazanie analiz do sterowania procesem
- uzależnione od ilości kompostowanego materiału, co pozwala na odpowiedni dobór wielkości bioreaktora
· Bioreaktor nie wymaga specjalnej izolacji cieplnej (zmniejszenie kosztów)
· Pomiary powietrza użytego do procesu z uwzględnieniem pory roku (lato/zima), ich maksymalnych temperatur (temperatura powietrza na wlocie) oraz średniej temperatury rocznej. Tego rodzaju pomiary pozwalają na dopasowanie sterowania do lokalnych warunków klimatycznych.
· Zrezygnowanie z wymienników ciepła i ochładzania pary wodnej. Tego typu wymienniki cieepła wymagają częstych prac konserwatorskich i serwisowych, a zimą mogą ulegać zamarzaniu.
Modułowe rozwiązanie pozwalające na praktycznie nieograniczone rozbudowanie instalacji, a szczególnie modemowe bezpośrednie połączenie kompostowni z zakładem w Stockerau umożliwiające nie tylko kontrolę procesów, ale również korekty programu sterującego procesem bezpośrednio przez technologów firmy MUT spowodowało, iż uplasowano nas na pierwszym miejscu.
Dzięki tym parametrom instalacja może w ciągu roku przerabiać 8.000 – 10.000 ton odpadów, a przygotowana infrastruktura stwarza dalsze możliwości rozbudowy instalacji.
Rozwiązanie to jest rozwiązaniem modelowym, które w przyszłości gwarantuje spełnienie wymagań Unii Europejskiej dotyczących zintegrowanej gospodarki odpadami. Już teraz miasto Kraków ma szansę na zorganizowanie w wybranym przez siebie rejonie selektywnej zbiórki odpadów organicznych znajdujących się w domowych odpadach komunalnych. Osoby odpowiedzialne za kompostownię, jak i personel techniczny są pełni optymizmu i zaangażowania i mają nadzieję, że władze miasta dopełnią obietnic składanych w czasie otwierania kompostowni, i że wkrótce dojdzie do prawdziwego „zasypywania” kompostowni materiałem nadającym się do biologicznego przetworzenia.
Okazuje się, że najprostsze obietnice są najtrudniejsze do spełnienia, a jeszcze jak dochodzi do różnicy tzw. „interesów śmieciowych” to mogą okazać się one bardzo trudne w realizacji. Zbliżanie się do Unii staje się faktem (mimo licznych wątpliwości „i tu i tam”), a przepisy unijne są ostre i tylko ci, co już teraz rozpoczną realizację projektów, których rozwiązania są rozwiązaniami akceptowanymi przez unijne zalecenia i przepisy mają szansę na prawie bezbolesne znalezienie się po drugiej, tej lepszej stronie barykady.
Chcemy podkreślić, że bez względu na wybór przez własnych specjalistów technologii związanych z segregacją czy utylizacją odpadów, jesteśmy gotowi na przekonsultowanie dostępnych na rynku europejskim technologii.
Konsultacje tego typu pozwolą Wam na uniknięcie błędów popełnianych świadomie lub nieświadomie w krajach Unii, a nam umożliwią bliższe poznanie tendencji na polskim rynku i na odpowiednio szybkie zareagowanie na jego zmianę.
Dlatego prosimy o kontakt, służymy naszym doświadczeniem i to bez względu na to, czy zdecydujecie się na naszą technologię, czy też nie. Nie ulega wątpliwości, iż cieszyłoby nas, gdyby udało się nam przekonać Was do naszych technologii i to zarówno tych typu biostabilizatorów (dla odpadów zbieranych nieselektywnie), lub rozwiązań według systemu Kyberferm dla odpadów biologicznych po zbiórce selektywnej (bioreaktory, bioboksy, kontenery) oraz urządzenia peryferyjne takie, jak: rozdrabniarki, mieszarki, przerzucarki i sita
Dostarczona instalacja jest przeznaczona do kompostowania odpadów biologicznych pochodzenia roślinnego takich jak owoce, jarzyny itp, resztek jedzenia pochodzenia zwierzęcego pozyskiwanych przez zastosowanie selektywnej zbiórki odpadów komunalnych (obecnie zbiórka selektywna tego rodzaju odpadów jeszcze nie jest stosowana), odpadów z targowisk oraz organicznych odpadów z ogrodnictwa, działek ogrodniczych, zieleńców, parków tzn.koszonej trawy (świeże, niewysuszone pokosy), gałęzie drzew i krzewów. Dzięki instalacji „M-U-T – Kyberferm“ odpady te, po ich odpowiednim przygotowaniu zostaną przerobione na pełnowartościowy, pozbawiony szkodliwych elementów kompost.
Przebieg procesu intensywnego kompostowania wspomagany jest przy pomocy mechanicznego systemu napowietrzania i komputerowego systemu sterowania:
„ROTTESYSTEM M-U-T Kyberferm
Instalacja składa się z zamkniętego sterowanego bloku intensywnego dojrzewania w którego, skład wchodzą trzy Bioreaktory (I etap rozbudowy ) zapewniające następujące funkcje:
- maksymalny rozkład substancji organicznej,
- umożliwienie prawidłowego przeprowadzenia końcowej fazy dojrzewania ,
- uzyskanie jakościowo poprawnego świeżego kompostu odpowiadającego ogólnym wymaganiom,
- ograniczenie do minimum oddziaływania szkodliwych emisji na środowisko naturalne,
- prowadzenie w rocznym przekroju instalacji bez wód ociekowych.
Prowadzenie końcowego dojrzewania świeżego kompostu w pryzmach przebiega w 2-ch niezależnych etapach.
Etap pierwszy przebiega w zamkniętej hali z regularnym przerzucaniem pryzm świeżego kompostu wraz z nawilżaniem uzależnionym od postępu ich dojrzewania
Etap drugi rozpoczyna się po klasyfikacji produktu otrzymanego w pierwszym etapie tzn. po odsianiu z niego frakcji grubej i ułożeniu frakcji podsitowej na utwardzonej i zadaszonej powierzchni. Również tutaj stosuje się przerzucanie pryzm kompostowych wraz z ich nawilżaniem, ale o znacznie zredukowanych interwałach w porównaniu z pierwszym etapem. Czynności te prowadzi się aż do uzyskania kompostu nadającego się do składowania i uszlachetnienia i przerobienia go na tzw.galanterię kompostową (odsianie do odpowiedniej wielkości frakcji z ewentualnym dodawaniem składników N P K ) czyli pozyskania gotowego do sprzedaży kompostu.
Część frakcji nadsitowej pozyskanej z dojrzałego kompostu może być zawracana do procesu kompostowania tzn może być używana jako materiał strukturalny. Powtórne użycie tej frakcji jako materiału strukturalnego uzależnione jest od stopnia jej zabrudzenia elementami innego pochodzenia niż drewno, czyli balastem.
Podział fazy dojrzewania końcowego na dwa etapy przyspiesza w znacznym stopniu uzyskanie dojrzałego higienicznie bezproblemowego kompostu.
13.0. Techniczne podstawy prowadzenia procesu
Proces intensywnego dojrzewania kompostu jest powodowany aerobowymi procesami szybko rozkładalnej substancji organicznej, szczególnie węglowodanów rozkładających się na wodę i dwutlenek węgla przy jednoczesnym powstawaniu masy biologicznej i wydzielaniu się ciepła.
W przedziale najbardziej korzystnych warunków prowadzenia procesu zostały w sposób empiryczny określone specyficzne dane jego prowadzenia i to tak, aby mogły być one bez większego problemu przełożone na odpowiednie warunki technicznego wyposażenia instalacji.
Jak długo w kompostowanej masie znajdują się szybko rozkładalne substancje organiczne potrzebne do stworzenia odpowiedniego klimatu dla mikroorganizmów powodujących ich rozkład, to tak długo tego rodzaju mikroorganizmy będą miały wpływ na daną fazę intensywnego dojrzewania.
Powstałe w czasie procesów rozkładu substancji organicznej ciepło, musi być stale i w pełnym wymiarze odprowadzane z kompostowanej masy.
Najważniejsze parametry prowadzenia procesu pozwalające na wyprodukowanie wysokiej jakości kompostu to:
- temperatura procesu przebiegająca w granicach 40 – 48 °C
- Relatywna wilgotność powietrza poprocesowego >0,93,
- utrzymywanie w kompostowanej masie stosunku wilgotności kompostowanej masy do substancji organicznej (jako straty po prażeniu) w granicach 2,0,
- utrzymywanie w kompostowanej masie równomiernie przebiegających warunków aerobowych.
Ostatnie dwa parametry prowadzenia procesu ograniczają możliwość dowolnego wykorzystania powierzchni wymuszonego przewietrzania (ograniczona wysokość zasypania )a spowodowane to jest wysoką masą właściwą kompostowanego materiału.(ciężar nasypowy) Należy stale pamiętać aby narzucona empiryczna zawartość wilgoci, która zasadniczo wpływa na poprawne prowadzenie procesu rozkładu była również utrzymywana w dolnych warstwach wsadu ułożonego w bioreaktorze. Oznacza to że, nie można dopuszczać do zagniatania warstwy ułożonej w Bioreaktorze
Wyższe zasypanie kompostowanej masy w bioreaktorze niż to dopuszczalne, może ze względu na jej gęstość doprowadzać do zawilgacania dolnych partii wsadu co zagraża prawidłowemu prowadzeniu procesu.
Wymaganie to powoduje że, od samego początku musimy zwracać baczną uwagę na dostarczany do kompostowni materiał, jego skład morfologiczny a szczególnie na wilgotność . Dlatego zalecane jest, aby w pierwszym roku prowadzenia technologii dokonywano intensywnego pobierania prób i kontrolowania zarówno wsadu jak i kompostu wychodzącego z bioreaktora.
Pozwoli to na lepsze opanowanie technologii i pozyskanie bardzo ważnych informacji przydatnych w przyszłości dla swobodnej optycznej oceny przebiegu procesów.
W miarę upływu czasu, produkcja ciepła w odniesieniu do kompostowanej masy i intensywności stopnia rozkładu jej części organicznej zaczyna opadać i przy zachowaniu optymalnych warunków prowadzenia intensywnego procesu dojrzewania zanika po upływie maksymalnie 21dni i to prawie zupełnie.
Oznacza to , że w tym momencie szybkorozkładalna substancja organiczna poddawana w bioreaktorze aktywności tlenowych mikroorganizmów została rozłożona.
W przypadku skrócenia okresu przetrzymania kompostowanej masy w Bioreaktorze do np.2 tygodni należy liczyć się z niezakończonym procesem tlenowego rozkładu substancji organicznej (szybko rozkładalnej). Spowoduje to przełożenie zakończenia fazy intensywnego dojrzewania na dojrzewanie w pierwszej pryźmie świeżego kompostu układanej w hali przyległej do hali z bioreaktorami. (hala nr.1)
14.0. Techniczne wyposażenie instalacji
Zainstalowana w dostarczonej instalacji technika kompostowania składa się z 3-ch zasadniczych grup funkcyjnych z odpowiednim dla każdej grupy wyposażeniem składowym.
14.1. Grupa funkcyjna 1 – organizacja procesu
1.Instalacja kompostowania wsadu:
Instalacja ta dla pierwszego stopnia rozbudowy kompostowni składa się z
trzech Bioreaktorów .
Powierzchnia dojrzewania kompostu dla pojedynczego Bioreaktora wynosi = 36 m˛
Łączna powierzchnia dojrzewania dla trzech Bioreaktorów wynosi= 108 m˛
2.Wychładzanie procesu / System przewietrzania
System przewietrzania służy do odsysania powietrza poprocesowego, jego zbierania, przekazywania go do poszczególnych stopni oczyszczania jak również do transportu wód ociekowych i odcieków z perkolacji ciągłej.
Przewietrzanie przebiega w sposób interwałowy czyli przerywany i prowadzone jest metodą odsysania ( przebiega ono od góry ku dołowi.)
Składowe instalacji przewietrzania dla każdego Bioreaktora obejmują:
- podłączenie systemu orurowania umieszczonego w posadzce Bioreaktora o średnicy DN 250
- łapacze kondensatu
- czujniki dla pomiaru temperatury i statycznego ciśnienia w strumieniu przepływającego powietrza. Uzyskane wielkości mierzonych parametrów pozwalają na określenie stanu powietrza poprocesowego a tym samym stanu rozkładu substancji organicznej.
- pneumatyczne zasuwy regulujące
- podłączenie do centralnej stacji zbiorczej powietrza poprocesowego
W stacji zbiorczej (o średnicy DN 355) znajdującej się przed centralnym wentylatorem odsysającym umiejscowiona jest druga stacja pomiarowa służąca do pomiaru parametrów i wielkości łącznego strumienia powietrza poprocesowego.
Mierzone tutaj parametry to: jego temperatura i temperatura termometru wilgotnego (psyhrometru).
Statyczny pomiar ciśnienia przepływającego strumienia powietrza poprocesowego wykonywany jest zarówno po stronie ciśnieniowej jak i po stronie zassania tzn. przed wentylatorem i po wentylatorze.
Wentylator wykonany jest dla mocy znamionowej 4.200 mł / h nasyconego parŕ wodnŕ powietrza o temperaturze 42°C i dla łącznej różnicy ciśnienia wynoszącej 9.000 Pa.
Dane określające stan świeżego powietrza zasysanego do Bioreaktorów takie jak: temperatura, wilgotność i ciśnienie atmosferyczne podawane są z lokalnej stacji meteorologicznej.
Świeże powietrze potrzebne do przewietrzania Bioreaktorów zasysane jest z boksu, gdzie międzyskładowane są dowożone do instalacji odpady Bio (przy stanowiskach Bioreaktorów) oraz z hali nr1 służącej do dojrzewania kompostu świeżego a przylegającej bezpośrednio do hali Bioreaktorów.
Każdy z Bioreaktorów ma w rurociągu (doprowadzającym powietrze) zabudowaną zasuwę regulującą dopływ powietrza.
W rurociągu zbiorczym powietrza poprocesowego zabudowana jest zasuwa bezpieczeństwa której sterowanie odbywa się pneumatycznie.
Zasuwa ta otwierana jest tylko wtedy, gdy wszystkie trzy zasuwy znajdujące się po stronie odprowadzenia powietrza poprocesowego musiałyby przez dłuższy czas pozostawać zamknięte (np.przy ustawianiu programu w czasie przekazywania instalacji do eksploatacji.)
3.Nawilżanie kompostowanej masy w Bioreaktorach:
Nawilżanie to wspomagane jest kondensatami zbieranymi w łapaczach kondensatu wchodzących w skład gospodarki wodami ociekowymi i składającej się z następujących elementów:
- centralnie zabudowanej pompy
- indukcyjnego pomiaru ilości przepływającej cieczy
- rurociągów zbiorczo – transportujących o średnicy DN 50 wyposażonych w zasuwy zamykające dopływ do Bioreaktorów
- 12 dysz rozpryskujących zamontowanych w każdym z Bioreaktorów, mających na celu równomierne rozprowadzenie kondensatów na całej powierzchni kompostowanego wsadu
14.2.-Grupa funkcyjna 2 - gospodarka cieplna
1. Częściowe zawracanie strumienia powietrza poprocesowego:
Dla zapewnienia w okresie zimowym szybkiego ogrzania się świeżo dostarczonego materiału przeznaczonego do kompostowania i tym samym do skrócenia fazy wstępnego ogrzewania można część powietrza poprocesowego opuszczającego wentylator przepuścić przez tzw. bypass ( odboczka) i skierować go ponownie do odpowiedniego Bioreaktora.
Ilość zawracanego powietrza regulowana jest przy pomocy zasuwy sterowanej elektrycznie.
W czasie prowadzenia przewietrzania Bioreaktora zawracanym powietrzem poprocesowym nie dodaje się do niego ani świeżego powietrza, ani nie prowadzi się nawilżania kompostowanej masy.
14.3.-Grupa funkcyjna 3 – kontrola emisji
1 Obróbka kondensatu:
Występujące w czasie prowadzenia procesu dojrzewania kondensaty i perkolaty są zbierane w łapaczach wód ociekowych , a następnie podawane są do międzyskładowania, a stąd do separatorów w celu oddzielenia znajdujących się w nich zawiesin.
Instalacja obróbki kondensatu składa się z następujących elementów:
- pompy zanurzeniowej z zabezpieczeniem poziomu zbieranych kondensatów. Pompa ta zabudowana jest w osadniku kondensatów umieszczonym w pobliżu Bioreaktorów wyposażonym w przyłącze o średnicy DN 50, pojemność osadnika wynosi około 150l,
- rurociągu zbiorczego o średnicy DN 50 ułożonego ze spadkiem umożliwiającym swobodny spływ kondensatów do ich łapaczy i przyłączami do ich spłukiwania,
- centralnej studzienki zbiorczej o pojemności 900l,
- przewodu o średnicy DN 1” odprowadzającego kondensat z wentylatora odsysającego powietrze poprocesow,
- przewodu o średnicy DN 1” odprowadzającego kondensat z wentylatora tłoczącego świeże powietrze,
- osadnika o pojemności 10mł,
- zbiornika retencyjnego dla kondensatów o pojemności 10mł z przelewem do kanalizacji ogólnospławnej,
- regulacji poziomu umożliwiającej dopływ swieżej wody do zbiornika retencyjnego,
1. Oczyszczanie powietrza poprocesowego:
1-wszy stopień oczyszczania: oczyszczanie na mokro
Zadaniem oczyszczania powietrza na mokro jest zapewnienie odpowiedniej wilgoci powietrza poprocesowego przeznaczonego do oczyszczania z nieprzyjemnych zapachów w filtrze biologicznym.
Urządzenie służące do oczyszczania powietrza na mokro („prania”) zainstalowane jest bezpośrednio za wentylatorem powietrza poprocesowego i podłączone do rurociągu ciśnieniowego.
Woda potrzebna do „płuczki” podawana jest ze zbiornika kondensatu zabezpieczonego czujnikiem poziomu przy pomocy pompy i rurociągu ciśnieniowego o średnicy DN 50.
Dane techniczne:
- wykonanie PP
- łączna wysokość około 5420 mm
- średnica 1200 mm
- wydajność – dostosowana do wydajności wentylatora
- ilość dysz 2 szt.
wykonanie złoża czyszczącego w pozycji pionowej składające się z:
- średnica przyłącza na wejściu dla powietrza poprocesowego - 355mm
- średnica przyłącza na wejściu dla powietrza świeżego - 250mm
- średnica przyłącza na wyjściu dla powietrza poprocesowego - 400mm
- średnica otworu kontrolnego - 500mm
- ilość otworów kontrolnych 2
- odkraplacz w wysuwanym podzespole
- rurociąg ssący przed pompą - PP DN 50
- rurociąg tłoczący po pompie - PP DN 50
- rurociąg doprowadzający świeżą wodę do czyszczenia odkraplacza
- rurociąg doprowadzający świeżą wodę do czyszczenia odkraplacza / przepłukiwania absorberów
- przelew studzienki wraz podłączeniem do kanalizacji
- przyłącze dla periodycznego odpompowywania szlamów pochodzących z „płuczki” wraz z podłączeniem do kanalizacji
- regulator poziomu napełnienia z trzema punktami załączeniowymi
- dysza spiralna dla czyszczenia odkraplacza
- dysza czyszcząca dla absorberów
W przypadku konieczności dodawania w okresie letnim świeżego powietrza potrzebnego do ochładzania powietrza poprocesowego zamontowany został w „płuczce” dodatkowy wentylator.
Wydajność wentylatora 2.500 mł / h
Łączna różnica ciśnień 2.700 Pa
Załączanie i wyłączanie wentylatora świeżego powietrza jest regulowane przy pomocy pomiaru temperatury powietrza wchodzącego do filtra biologicznego. Pomiar ten dokonywany jest po wyjściu powietrza z „płuczki”.
Dodatkowo w rurociągu odprowadzającym powietrze z „płuczki” umieszczone są czujniki mierzące ciśnienie powietrza i temperaturę termometru wilgotnego (psychrometru).Pomiary te służą do zabezpieczania stabilnej i poprawnej pracy filtra.
2-gi stopień oczyszczania – filtr biologiczny
Filtr biologiczny służy do dezodoracji powietrza poprocesowego i jest wykonany jako powierzchniowy otwarty filtr nisko obciążniowy. Wykonanie obudowy filtra to konstrukcja betonowa ze stalowym zbrojeniem na dnie , której ułożone są kanały rozprowadzające powietrze przeznaczone do dezodoracji i jednocześnie służące do zbierania wód kondensacyjnych.
Dane techniczne:
- powierzchnia netto filtra = 2 x 40 = 80m˛
- prędkość przy pomiarze ilości powietrza
dla normalnej pracy = około 52 m / h
- ilość kanałów rozprowadzających = 14
- odstęp kanałów rozprowadzających = 1,1 m
- zalecany materiał filtrujący = kompost + zrębki
- zalecana grubość warstwy filtrującej = minimum 0,5 m
Instalacja kompostowania Spółki Ekokonsorcjum –Efekt jest pierwszą instalacją prowadzoną według systemu Kyberferm. Na szczególne właściwości tego systemu składają się następujące elementy:
15.1-Podział całej technologii na trzy grupy funkcyjne wyposażone w odpowiedniekomponenty (patrz schemat instalacji)
a) Organizacja procesu
- przyjmowanie materiału do kompostowania
- 3 zamknięte Bioreaktory dla pierwszego stopnia rozbudowy
- system napowietrzania
- pulsacyjne przewietrzanie w systemie odsysającym
- nawilżanie
- recycling wód poprocesowych i kondensatów
b) Gospodarka cieplna
- kondycjonowanie powietrza polegające na częściowym zawracaniu powietrza poprocesowego do procesu (w okresach zimowych)
- ochładzanie powietrza poprocesowego dzięki wentylatorowi powietrza świeżego pozwalającego na utrzymanie temperatury powietrza przeznaczonego do oczyszczania w filtrze biologicznym w granicach <40°C (w okresie letnim)
c) Kontrola emisji
- obróbka wód kondensowych: centralny system zbierania wód ociekowych i kondensatów, oddzielanie stałych zawiesin, zawracanie kondensatów do procesu
- oczyszczanie powietrza popocesowego – pierwszy stopień oczyszczania:
płuczka (wieża absorbcyjna), mogąca w razie potrzeby zostać uzupełniona o chemiczne oczyszczanie polegające na wyłapywaniu lżejszych składników wchodzących w skład powietrza poprocesowego np. amoniaku
drugi stopień oczyszczania: niskoobciążeniowy biofiltr.
15.2.-Sterowanie procesem przy pomocy procesora
Bieżąca regulacja intensywności przewietrzania i nawilżania kompostowanego wsadu w połączeniu z postępującym stopniem rozkładu części organicznej.
15.3.-Kontrola stopnia rozkładu substancji organicznej przy pomocy procesora
Pomiar powstającego w ciągu procesu ciepła dzięki bilansowaniu ilości powietrza poprocesowego oraz składu powietrza wchodzącego do Bioreaktora, podobnie jak i powietrza poprocesowego. Pomiary te wykonywane są w odpowiednio założonych interwałach.
15.4.- Kontrola nawilżania kompostowanego wsadu przy pomocy procesora
Ustalenie strat wody w kompostowanej masie i ustalenie aktualnego zapotrzebowania wilgoci.
15.5.-Dokumentowanie danych procesowych i ich archiwizacja:
15.6.-Podłączenie modemowe z zakładami w Stockerau:
Tego typu podłączenie umożliwia bezpośrednią kontrolę przebiegających procesów w Bioreaktorach, wprowadzanie korektur w oprogramowaniu i bezpośredni kontakt z prowadzącym kompostownię.
Firma nasza poszła jeszcze dalej w technologii wykorzystywania powstającej w czasie kompostownia energii co pozwala na np. ogrzewanie pomieszczeń kompostowni, przygotowywania ciepłej wody dla pracowników, odgrzewania powietrza wchodzącego do procesu (tego typu rozwiązanie jest zainstalowane w Stockerau) a w przypadku umieszczenia kompostowni na terenie oczyszczalni ścieków można powietrze poprocesowe wykorzystywać do napowietrzania ścieków (temperatura powietrza w granicach 42-44 ° C-oszczędności technologiczne) a tym samym zrezygnować z jego oczyszczania na mokro oraz z budowy filtra biologicznego(oszczędności inwestycyjne)
16.0 TECHNOLOGIA PROWADZENIA ZAKŁADU KOMPOSTOWNI PRYZMOWEJ
SYSTEM ZARZĄDZANIA INSTALACJĄ KOMPOSTOWANIA- TECHNOLOGIA PROCESU KOMPOSTOWANIA W OTWARTYCH PRYZMACH W OPARCIU O SYSTEM „KOMPOMENT –KOMPTECH”
Opiera się na technologii kompostowaniu w otwartych pryzmach pozwalając na uzyskanie jej wysokiej wydajności i efektywności. Możliwe jest to w przypadku poznania i zrozumienia podstawowych zasad kompostowania oraz ich bezwzględnego stosowania.
16.1 Instrukcja prowadzenia procesu:
W instrukcji prowadzenia procesu kompostowania w otwartych pryzmach metodą –KOMPTECH zawarte są wszystkie prawidła poprawnego kompostowania. Instrukcja ta prezentuje kompostowanie w sposób przejrzysty i ogólnie zrozumiały.Podstawowa wersja instrukcji zawiera:
- 180stron A4 z 60-ma kolorowymi zdjęciami
° podstawą dla zrozumienia zasad kompostowania jest znajomość podstawowych procesów biologicznych i fizyko-chemicznych zachodzących w tym procesie oraz właściwości materiałów przeznaczonych do kompostowania i ich wzajemnych powiązań.
° wskazówki opierające się na praktycznych doświaczeniach-obejmują kontrolę technologii od przygotowania wsadu poczynając czyli od ułożenia pryzm a na prowadzeniu dojrzewania kończąc, co pozwala na bezzakłóceniowe prowadzenie technologii. Ważna tutaj jest również kontrola produktu końcowego oraz wykonania z niego galanterii kompostowej.
° Instrukcja wykonywania dokładnych pomiarów, ich kontroli i właściwej interpretacji otrzymywanych wyników pozwala na podjęcie właściwych decyzji dla prowadzenia technologii.Mierzone parametry to: temperatura, wartość pH, zawartość wody oraz skład gazów powstających w pryzmach w czasie intansywnego dojrzewania.
° Odpowiednich 90 formularzy do notowania otrzymywanych wyników i danych, pozwalają na stworzenie wysoko profesjonalnego managementu dla całego systemu prowadzenia instalacji.
Instrukcja obsługi jest ustalana indywidualnie dla każdej instalacji i jest periodycznie uzupełniana o najnowsze doświadczenia.
16.2. Rejestracja danych prowadzenia procesu:
Dane podstawowe:
Zestawienie wszystkich materiałów, surowców, zastosowanych maszyn zużycia paliwa, smarów itp.oraz ilości zatrudnionych pracowników, ich przygotowania zawodowego
Procesy technologiczne:
zestawienie głównych danych pryzm kompostowych
ustalenie sposobu prowadzenia pryzm
Dane pojazdów i maszyn,prace serwisowe,naprawy:
Zebranie wszystkich danych potrzebne jest dla kontroli ekonomicznego wykorzystania zainstalowanych maszyn i urządzeń.
Oprogramowanie:
Oprogramowanie Browser umożliwia łatwe i szybkie znalezienie naniesionych danych. Zaistalowane protokoły pozwalają na ich przetransformowanie do tabelek, co ułatwia ich analizę, jak i przekazywanie do ogólnie dostępnych programów typu Excel,Word i.t.p.
Program ten na życzenie użytkownika może być skorygowany i dostosowany do lokalnych warunków prowadzonej instalacji.
16.3 KOMPOMENT LOGIKSYSTEM-BASISVERSION:
Podstawowe oprogramowanie obejmuje: zebranie wszystkich danych związanych z samym zakładem, wyniki pomiarowe, charakterystykę strumieni frakcji przeznaczonych do kompostowania, ilość i rodzaj maszyn i urządzeń, skład personelu i jego przygotowanie zawodowe, instrukcję prowadzenia pryzm łącznie z przyłączeniem jej do procesora PC, zgodność wskazówek higienizacji kompostu z obowiązującymi przepisami, język oprogramowania Delphi mogący współpracować z dowolnym systemem komputerowym, możliwść integracji z takimi urządzeniami jak: waga, instrumenty pomiarowe itp., szybkie i proste wyszukiwanie danych z banku informacji.
Instalacja kompostowni powinna być wyposażona w:PC-Pentium z systemem Windows 95, 32 MB RAM, CD-Rom –8-krotny, 50 MB twardy dysk do wykorzystania jako pojedyncze systemy. Instalacja programu i przeszkolenie zgodnie z indywidualnymi życzeniami użytkownika.
16.4 W skład instrumentów pomiarowych mogą wchodzić:
Instrument do pomiaru temperatury z sondami o długości 1000mm, 1500mm, 2000mm.
Cechą tego urządzenia jest jego bardzo stabilna budowa i szybka reakcja na zmiany temperatury w pryźmie. Termometr ten składa się z sondy i wskaźnikiem wyposażonym w duży monitor.
Analizator gazów LFG 20 umożliwiający precyzyjne określenie ilości tlenu w pryźmie oraz dwutlenku węgla i metanu.Analizator wyposarzony jest w baterię i dzięki prostej kalibracji jest bardzo przydatnym instrumentem pomiarowy.
Analizator gazów Gas Data LMS, instrument ten oprócz pomiaru ilości tlenu, metanu, dwutlenku węgla może obcyjnie być wyposażony w instrument do pomiaru temperatury. Dzięki zabudowanej pamięci zebrane dane mogą w celu zaprotokołowania zostać przeniesione do procesora lub drukarki.
Urządzenie wyposażone jest w kontrolną funkcję „self”, długotrwałą stabilność sensorów i 16 godzinnę pojemność dla wykonywania pomiarów. Wykonywanie pomiarów może być wspomagane trójczęściową sondą o łącznej długości-2000mm. Wszystkie te czynniki powodują, że mamy przyrząd pozwalający na nowoczesne i racjonalne prowadzenie zakładu kompostowni.
16.5 TECHNIKA ROZDRABNIANIA ODPADÓW:
16.5.1. WOLNOOBROTOWE ROZDRABNIARKI DO ODPADÓW ZMIESZANYCH:
TERMINATOR – 2200- wydajność 15 – 30 t /h, zainstalowana moc 162 kW / 220 PS
TERMINATOR – 3400- wydajność 22 – 45 t /h, zainstalowana moc 231 kW / 341 PS
TERMINATOR – 5000- wydajność 30 – 60 t /h, zainstalowana moc 320 kW / 435 PS
Urządzenie może być wykonane w wersjach:
Hakowej, Kołowej, Podwoziu gąsienicowym, Stacjonarnej
16.5.2. WOLNOOBROTOWE ROZDRABNIARKI DO ODPADÓW ZIELONYCH i DREWNA:
CRAMBO – 3400 - wydajność 8 – 25 t /h, zainstalowana moc 231 kW / 341 PS
CRAMBO – 5000 - wydajność 10 – 30 t /h, zainstalowana moc 320 kW / 435 PS
Wydajność do 25 t /h do 35 t /h
Wydajność ta uzależniona jest od rodzaju rozdrabnianego materiału, jego struktury, średnicy i wielkości zakładanego uziarnienia. Podana tu wydajność jest wydajnością średnią.
Urządzenie może być wykonane w wersjach:
Hakowej, Kołowej, Podwoziu gąsienicowym, Stacjonarnej
16.5.3. UNIWERSALNE MIESZARKO ROZDRABNIARKI.
MASHMASTER-1300 MD HOOK , wydajność do 55 mł/ h, moc 162 kW / 220 PS
MASHMASTER-1300 MD TRAILE , wydajność do 50 mł/ h, moc 162 kW / 220 PS
MASHMASTER-1300 SE STATION , wydajność do 55 mł/ h, moc 2 x 75kW
MASHMASTER-2000 SE STATION , wydajność do 80 mł/ h, moc 2 x 115kW
16.6 TECHNIKA PRZERZUCANIA PRYZM
PRZERZUCARKI DO PRYZM O PRZEKROJU TRÓJKĄTNYM:
TOPTURN – 300 – dla maks. przek. pryzmy 2,4 m˛, doczepiana do ciŕgnika, min.mocy 45 kW / 80 PS.
TOPTURN – 3500 – dla maks.przekroju pryzmy 5,2 m˛, samojezdna , moc 112 kW /152 PS
TOPTURN – 3500 eco - dla maks.przekroju pryzmy 3,8 m˛, samojezdna , moc 112 kW /152 PS
TOPTURN – 4000 – dla maks.przekroju pryzmy 7,8 m˛, samojezdna , moc 181 kW /246 PS
TOPTURN – 4000 eco – dla maks.przekroju pryzmy 6,0m˛, samojezdna , moc 181 kW /246 PS
ZALECANE WYPOSAŻENIE PRZERZUCARKI BEZ WZGLĘDU NA JEJ TYP TO:
- wyposażenie podstawowe
- skrobak
- przygotowanie do bocznego przerzucania(tylko dla typów 3500,4000)
- przygotowanie do instalacji nawilżania
UWAGA: podane wyżej wydajności uzależnione są od rodzaju przerzucanego materiału, jego składu morfologicznego,wielkości uziarnienia, stopnia zaawansowania rozkładu części organicznej w pryźmie.
16.7 TECHNIKA PRZERZUCANIA PRYZM TRAPEZOWYCH
. PRZERZUCARKA DO PRZERZUCANIA PRYZM TRAPEZOWYCH:
SIDETURN 2000 – maksymalny zabiór 2,0 m przy przekroju 6,0 m˛, samojezdnŕ, moc 162 kW / 220 PS
16.8 TECHNIKA PRZESIEWANIA KOMPOSTU
SITA PRZEWOŹNE
EURO SCREEN – wydajność do 35 mł / h, (śr. x dł.) 1000 x 2000 mm, moc 4 kW.
JOKER - wydajność do 35 mł / h, (śr. x dł.) 1800 x 2500 mm, moc 14 kW.
PRIMUS - wydajność do 85 mł / h, (śr. x dł.) 1800 x 4500 mm, moc 60 kW.
GENIUS - wydajność do 35 mł / h, ( śr. x dł.) 1450 x 4000 mm, moc 34 kW.
MUSTANG - wydajność do 150 mł / h, (śr. x dł.) 2000 x 5500 mm, moc 60 kW.
JUMBO - wydajność do 150 mł / h, (śr. x dł.) 2200 x 3000 mm, moc 60 kW.
MAGNUM - wydajność do 150 mł / h, ( śr. x dł.)2200 x 7800 mm, moc 85 kW.
SITA STACJONARNE
SITO-2055-, (śr. x dł.) 2000 x 5500mm. – moc 60 kW
SITO-2078-, (śr. x dł.) 2000 x 7800mm. – moc 85 kW
SITO-2590-, (śr. x dł.) 2500 x 12000mm. – moc 85 kW
SITO-25120-, (śr. x dł.) 2000 x 9000mm. – moc 85 kW
16.9 TECHNIKA OCZYSZCZANIA KOMPOSTU Z LEKKIEJ FRAKCJI. OCZYSZCZANIE KOMPOSTU
HURRIKAN - wydajność do 40 mł / h, ,sprawność oczyszczania 90%,zsypnia 2200 x 7800 mm,
moc 85 kW.
W załączeniu przekazujemy Państwu możliwości wykonania instalacji kompostowani w formie:
- Bioreaktorów
- Bioboksów
- Biokontenerów
oraz schemat instalacji.
Sądzimy, że udało się nam podzielić z Państwem doświadczeniami, które pozwolą na inne spojrzenie przy organizacji nowoczesnych zakładów komunalnych. Sprawy finansowania muszą opierać się na lokalnych uwarunkowaniach z wykorzystaniem dużych możliwości jakie dają różnego rodzaju fundusze, projekty Unii Europejskiej, ale nic nie zastąpi bez własnej inicjatywy i zaangażowania.
Życzymy Państwu dużo sukcesów i służymy pomocą tak daleko jak będzie
ona od nas wymagana.
marzec 2001
|
Szanowni Państwo, Przedstawiona przez nas informacja na temat rozwiązania problemów z zakresu gospodarki odpadami komunalnymi jest oczywiście pewnym skrótem dokonań i możliwości firmy M-U-T w tym zakresie. Zaprezentowana tematyka jest znacznie bardziej obszerna i chętnie udzielimy Państwu szczegółowych informacji na poszczególne tematy. Swoje zapytania prosimy kierować na adres naszej firmy: M-U-T Maschinen – Umwelttechnik – Transportanlagen Ges.m.b.H. mgr inż Jerzy Staszczyk, wew. 132, komórka: ++43 – 664 – 41 22 685 pełnomocnik handlowy – export manager Schießstattgasse 49 Tel.: ++43 – 22 66 - 603 A-2000 Stockerau Fax: ++43 – 22 66 - 153
AUSTRIA
e-mail: mut@aon.at
|
| Poprzedni | Strona główna | Następny |